Δεν μπορώ να πω ότι θυμάμαι ακριβώς πώς και πότε ξεπρόβαλε ο Ελληνάς μου από το πουθενά. Εκείνες τις μέρες και σ’ εκείνα τα μέρη, λίγο μετά το πέρασμα του μετώπου, ένας δυνατός άνεμος φυσούσε στο πρόσωπο της γης: ο κόσμος γύρω μας φαινόταν να έχει επιστρέψει στο αρχέγονο Χάος και έσφυζε από δείγματα ανθρώπων, στρεβλωμένα, ελαττωματικά, αφύσικα· και καθένα από αυτά σάλευε σπασμωδικά, με κινήσεις τυφλές ή αποφασιστικές, αναζητώντας με αγωνία τη θέση του, τη σφαίρα του, όπως ποιητικά αναφέρονται οι κοσμογονίες των αρχαίων στα σωματίδια των τεσσάρων στοιχείων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ