Εγκατασταθήκαμε στο Παρίσι τη δεκαετία του ’80, ο Γιώργος κι εγώ, ο Νικόλας και ο Κωσταντής, με απρόβλεπτες δυσκολίες και προβλήματα. Πώς εντασσόμαστε, πώς κατευθύνουμε τα παιδιά μας στην «άλλη» κοινωνική πολιτισμική πραγματικότητα, ώστε να μην αισθάνονται μειονότητα· ταυτοχρόνως, όμως, να μη χαθεί η οικογενειακή κληρονομία, η γλώσσα, η παράδοση, οι ιστορικές αναφορές, η θρησκεία – τα ως τότε δεδομένα. Πώς, δηλαδή, θα συνυπήρχαν αγαστά και συμπληρωματικά δύο ταυτότητες, χωρίς να αντιφάσκουν ή να αλληλοακυρώνονται.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
Vidcast: Baskettalk
