Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε σε έναν μελαγχολικό τόνο. Οι εργασίες του, νομίζω, έχουν κάνει σαφές ότι το κόμμα αυτό δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε το πνεύμα να κατανοήσει τον κόσμο ούτε να τον εκφράσει. Οι συριζαίοι ζουν νοσταλγώντας κάτι άλλο. Την κινηματική Αριστερά των ονείρων τους, τις χαμένες ευκαιρίες, την περίοδο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τις συγκρούσεις που έγιναν και χάθηκαν. Αλλά η νοσταλγία δεν είναι καλός σύμβουλος στην πολιτική.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ