Οι κεντρώοι δεν εμφανίζονται τόσο αμφίθυμοι, το 66,1% τους δεν βρίσκει λόγο να κάνει ο «ιδρυτής» του ΣΥΡΙΖΑ κόμμα ούτε πριν, ούτε μετά την κάλπη του 2027 και το 32,6% έχει αντίθετη άποψη. Στο σύνολο των ερωτηθέντων οι διαθέσεις είναι ανάλογες μ’ εκείνες του κεντρώου εκλογικού σώματος, 62,1% απορρίπτει την ιδέα ενός τσιπρικού πολιτικού φορέα και 32,8% την ακούει θετικά. Στις βασικές δεξαμενές ψηφοφόρων της λεγόμενης προοδευτικής αντιπολίτευσης, λοιπόν, το όνομα του συζητιέται, παρότι δεν φαίνεται να είναι ελκυστικό για την πλειονότητα του μεγάλου κοινού. Επομένως, νομιμοποιείται κανείς να υποθέσει πως το rebranding έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς: να τον ξαναβάζει στο μυαλό αριστερών και κεντροαριστερών. Βέβαια, όποιος το σκεφτεί λίγο καλύτερα, ίσως αντιληφθεί ότι μπορεί να δουλεύει επειδή ο επαναλανσαρισμένος πρώτος αριστερός πρωθυπουργός συγκρίνεται με τους νυν επικεφαλής των κομμάτων της αντιπολίτευσης (οι οποίοι πείθουν ως υπολογίσιμοι αντίπαλοι της Κεντροδεξιάς μόνο τον στενό πυρήνα των υποστηρικτών τους). Οι κομματικές βάσεις στα κεντροαριστερά και τ’ αριστερά στρέφονται στον Τσίπρα με τον ορθολογισμό εκείνων που καβαλικεύουν έναν γάιδαρο μέχρι να βρουν ένα άτι, αφού δεν έχουν άλλον τρόπο να φτάσουν στον προορισμό τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
