Το να πει κανείς ότι το φεστιβάλ των Καννών έχει (και) πολιτικό χαρακτήρα δεν αποτελεί, βέβαια, είδηση. Μπορεί σε επίπεδο φεστιβάλ οι Κάννες να θεωρούνται (και είναι) ο ορισμός του κινηματογραφικού glam, όμως την ίδια ώρα, σε αυτό το σημείο της νότιας Ευρώπης, ηχούν κάθε χρόνο φωνές από όλο τον κόσμο διατυμπανίζοντας προβλήματα από όλο τον κόσμο. Και ακούγονται. Eτσι και φέτος. Ο έντονος πολιτικός χαρακτήρας της φετινής διοργάνωσης φάνηκε από την πρώτη κιόλας μέρα στους προσγειωμένους λόγους των δύο αστέρων της τελετής έναρξης. Την πρόεδρο της φετινής κριτικής επιτροπής γαλλίδα ηθοποιό και παραγωγό Ζιλιέτ Μπινός, η οποία ανέφερε ότι είναι «καθήκον όλων των καλλιτεχνών να καταδικάζουν τους δαίμονες των βαρβαροτήτων μας» (πολέμους, διαταραχή του κλίματος, μισογυνισμό) και τον αμερικανό ηθοποιό και παραγωγό Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο οποίος, έχοντας παραλάβει τον ειδικό Χρυσό Φοίνικα για το σύνολο της κινηματογραφικής προσφοράς του, είπε ότι «έχει φτάσει η ώρα για τον κάθε άνθρωπο που ενδιαφέρεται για την ελευθερία να διαμαρτυρηθεί, χωρίς βία αλλά με μεγάλο πάθος και αποφασιστικότητα».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
