Το γράφει ο Μάνος Ελευθερίου στην πρώτη σελίδα του μυθιστορήματός του «Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές», μια «αφήγηση» μεταξύ αλήθειας και φαντασίας της τραγικής πορείας της Ελένης Παπαδάκη που απήχθη και δολοφονήθηκε από την ΟΠΛΑ εκείνον τον σκληρό Δεκέμβρη του 1944. «Και με το μίσος περνούσε ο καιρός». Αναφερόμενος σε μια εποχή που το μίσος ήταν συνθήκη ζωής, που χρησιμοποιούσε την όποια ιδεολογία ως άλλοθι, που η εξολόθρευση του αντιπάλου υποτίθεται ότι ήταν ηθικό καθήκον. Η φυσική εξολόθρευση, ο αφανισμός, ο θάνατός του.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
