Αναζήτηση
Επρεπε να έρθει στην εξουσία η Αριστερά, όπως κατάφερε και ήρθε: με την κυνική, αδίστακτη εκμετάλλευση του πόνου από την τραγωδία της πτώχευσης και τα αμέτρητα ψέματα, για να κάνει εκείνο που σχεδόν ουδείς ποτέ διανοήθηκε στην ελληνική πολιτική. Ουδείς, πλην του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τον οποίο σταμάτησε τότε ο Σαμαράς με το γνωστό κόστος. Ομως τον σταμάτησε. Και αυτό δημιούργησε ένα εθνικό κεκτημένο που έκτοτε ουδείς δέχθηκε να παραβιάσει. Πλην του Τσίπρα, ο οποίος και έδωσε στο πιάτο τη «Μακεδονία» χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ. Ομως για ποιου πραγματικά το «πιάτο» ήταν που έσπευσε να τινάξει στον αέρα την ελληνική θέση τόσων δεκαετιών ο πρωθυπουργός της Αριστεράς με τη διαβόητη «Συμφωνία» ή πιο σωστά πλέον, «Τραγωδία» των Πρεσπών;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
