Σε μια περίοδο που το παγκόσμιο σύστημα σείεται συθέμελα, η Ελλάδα ατενίζει «τη θολή γραμμή των οριζόντων» στα ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία αντιπροσωπεύει τη μείζονα απειλή ασφάλειας για τη χώρα μας. Είναι όμως η όμορη χώρα δίπλα μας, με την οποία πρέπει να συμβιώσουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, «ως αιχμάλωτοι της γεωγραφίας». Σύνορα δεν έχουμε ούτε με το Λουξεμβούργο ή την Ελβετία αλλά ούτε και με Ισραήλ, Αίγυπτο, αραβικές χώρες κ.ά. Και για να συμβιώσουμε ειρηνικά και συνεργατικά, θα πρέπει τελικά να επιλύσουμε τα όποια προβλήματα έχουμε είτε μέσω διαπραγμάτευσης με βάση το διεθνές δίκαιο ή τη διεθνή δικαιοσύνη. Για τον σκοπό αυτόν εδώ και δύο χρόνια περίπου ανοίξαμε μια διαδικασία προσέγγισης/εξομάλυνσης («ήρεμα νερά») και υπογράψαμε ένα βαρυσήμαντο πολιτικό κείμενο αρχών (Διακήρυξη Αθηνών) που μας δεσμεύει να απέχουμε «από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια» που θα μπορούσε να διαταράξει τη διαδικασία αυτή. Την περίοδο όμως αυτή:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή