Μεγάλωσα με αυτισμό. Για εμένα αυτό σήμαινε πως μου ήταν αδύνατο να ταιριάξω κοινωνικά με τους συνομηλίκους μου. Πάντα κάτι έκανα «λάθος», κάποιον άγραφτο κοινωνικό κανόνα δεν ακολουθούσα, κάπως κατέληγα να νιώθω από άλλους αποδοκιμασία, ή, χειρότερα, κοινωνικό αποκλεισμό. Oι εκφράσεις μου ήταν περιορισμένες, ή υπερβολικές, μιλούσα πολύ ή δεν μιλούσα καθόλου, δεν καταλάβαινα τις σιωπηρές δηλώσεις που έκαναν οι γύρω μου και έπαιρνα όλα τα λόγια τους τοις μετρητοίς. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις μου ήταν αντικείμενο κοροϊδίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
