Πριν από δώδεκα χρόνια, δημοσίευσα ένα σχόλιο που έθετε το ερώτημα: «Γιατί η Τουρκία επαναστατεί;» Οι διαδηλωτές είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για να προστατεύσουν το πάρκο Γκεζί από το να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο. Σήμερα, επιστρέφουν, όχι για δέντρα ή χώρους πρασίνου, αλλά ως απάντηση στην κορύφωση της πολυετούς ανομίας και του υφέρποντος αυταρχισμού. Τότε, όπως και τώρα, οι διαμαρτυρίες αντικατοπτρίζουν μια βαθιά, αυξανόμενη απογοήτευση από τη σταθερή διάλυση των δημοκρατικών θεσμών της Τουρκίας. Την περασμένη εβδομάδα, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου – ο οποίος έχει νικήσει δύο φορές το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στις τοπικές εκλογές – συνελήφθη την ημέρα που αναμενόταν να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρική κούρσα του 2028. Οι κατηγορίες εναντίον του, συμπεριλαμβανομένης της δωροδοκίας και της κατάχρησης εξουσίας, έχουν καταγγελθεί ως πολιτικά υποκινούμενες. Ο Ιμάμογλου θεωρείται ευρέως ως ο πιο αξιόπιστος αντίπαλος του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι η ξαφνική σύλληψή του δεν είναι τυχαία.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
