Οι Ελληνες δεν αλλάζουμε, έτσι είμαστε, πάει και τελείωσε! Το ακούμε κατά κόρον, κάθε φορά που συμβαίνει κάτι που μας σοκάρει και το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν το κράτος είχε κάνει τη δουλειά του – λ. χ., αν οι αστυνομικοί στην Κρήτη είχαν κρατήσει στο τμήμα τον μεθυσμένο οδηγό και δεν τον άφηναν, για να συνεχίσει και να σκοτώσει έναν νέο 23 ετών. Μας σοκάρει η ακραία εκδοχή του φαινομένου, ο ασύλληπτος βαθμός της ολιγωρίας, της επιπολαιότητας και του ερασιτεχνισμού από πλευράς της Αστυνομίας. Ξέρουμε όμως ότι ανάλογα περιστατικά κρατικής ανικανότητας ή και αδιαφορίας συμβαίνουν καθημερινά, είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Θυμίζω σχετικώς την κοπάνα των τριών υπαλλήλων από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, που ανάγκασε τον αρμόδιο υπουργό να παρέμβει αυτοπροσώπως με κλειδαρά για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων. Για το ίδιο φαινόμενο μιλάμε, σε διαφορετική μορφή. Απελπιζόμαστε, λοιπόν, γιατί ενώ σε άλλα μπορεί να προοδεύουμε, σε αυτά, που αποδίδουμε στη νοοτροπία μας, εκεί μένουμε στάσιμοι και πάντα ανεπαρκείς. Και αφού έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε να μη γίνεται τίποτα, καταλήγουμε στο αξίωμα ότι έτσι είμαστε και δεν αλλάζουμε. Δεχόμαστε την αποτυχία μας σαν να είναι αυτή η μοίρα μας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
