Τρία ερωτήματα θέτουν για την Ελλάδα οι νίκες τις αντιπολίτευσης στις τουρκικές εκλογές: πρώτον, αν συνιστούν το πρελούδιο μιας «μετά Ερντογάν» εποχής. Δεύτερον, αν συμβαίνει αυτό, πώς θα επιδράσουν στα ελληνοτουρκικά στο μεσοδιάστημα από τον Ερντογάν μέχρι τους διαδόχους του. Και, τρίτον, αν εκείνοι θα ασκήσουν διαφορετική πολιτική. Ρητά ή μη, πολλοί έχουν προεξοφλήσει τις απαντήσεις ως εξής: «ο Ερντογάν τελειώνει, έρχεται ο Ιμάμογλου και τότε μια νέα περίοδος καλών σχέσεων ξεκινά». Αυτή η προσέγγιση στερείται εντελώς πραγματικής βάσης και λογικής, δεν έχει ιστορικό προηγούμενο και, αυτό ας το θυμούνται όσοι την υποστηρίζουν, είναι ακριβές αντίγραφο της προσέγγισης με την οποία η ελληνική κεντρική πολιτική σκηνή και η τότε (και τώρα…) κυρίαρχη τάση διαμόρφωσης της κοινής γνώμης χαιρέτησαν πανευτυχείς τον… Ερντογάν όταν εκείνος εξελέγη για πρώτη φορά πρωθυπουργός της Τουρκίας!

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ