Ορισμένες από τις απόψεις που διατύπωσαν πρόσφατα για την Ελλάδα όργανα ή θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαία Διαμεσολαβητής, η Ευρωπαία Εισαγγελέας κ.ά. θεωρώ ότι είναι υπερβολικές έως εσφαλμένες. Αλλά εντελώς διαφορετικό πράγμα η επισήμανση των υπερβολών και λαθών και εντελώς άλλο το ρήγμα που τείνει να ανοίξει μεταξύ Ελλάδας και ενωσιακών θεσμών. Καθώς καλλιεργείται η δυσπιστία στην ακεραιότητα, ουδετερότητα, αμεροληψία των θεσμών και κυρίως αμφισβητείται η πολιτική τελεολογία, δυναμική και χαρακτήρας της Ενωσης ως δημοκρατικής πολιτικής οντότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή