Στις αρχές του 1982, η φρέσκια τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερνε στη Βουλή νόμο που καταργούσε το άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο αντιμετώπιζε τη μοιχεία ως αδίκημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης ενός έτους. Τελείωνε η εποχή όπου η Αστυνομία παραφύλαγε να συλλάβει τους άπιστους επ’ αυτοφώρω και να τους οδηγήσει γυμνούς, τυλιγμένους με σεντόνια, στο δικαστήριο. Η Εκκλησία αντέδρασε, υποστηρίζοντας ότι «η αποποινικοποίηση της μοιχείας θα κλονίσει τα θεμέλια της οικογένειας και του γάμου». Και η ΝΔ ως αντιπολίτευση καταψήφισε τον νόμο με το επιχείρημα ότι «η τιμωρία της μοιχείας αποτελεί στη χώρα μας παράδοση τριών και πλέον χιλιάδων ετών και η κατάργησή της θα κλονίσει τον θεσμό του γάμου». Καταψήφισε ακόμη και την ποινικοποίηση της ενδοοικογενειακής βίας – αφού η Εκκλησία επέμενε ότι «ο άνδρας είναι κεφαλή της οικογένειας και αποφασίζει περί παντός ό,τι αφορά τον συζυγικό βίο». Είναι άνδρας και το κέφι του θα κάνει…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ