Τσίμας Παύλος

Θυμηθείτε τη σκηνή: ο έλληνας Πρωθυπουργός μιλά στην ολομέλεια του αμερικανικού Κογκρέσου – για πρώτη φορά στην Ιστορία. Δύο γυναίκες, οι πρόεδροι της Βουλής και της Γερουσίας, τον ακούν επί 42 λεπτά με ένα μόνιμο χαμόγελο επιδοκιμασίας. Και τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των μελών του Κογκρέσου γεμίζουν την αίθουσα. «Τόσο χειροκρότημα δεν παίρνω ούτε στην ελληνική […]

Την ερχόμενη Δευτέρα, την επομένη της Πεντηκοστής, σ’ ένα μικρό χωριό στη Γαλλία, οργανώνεται η θερινή σύναξη των ηγετών της ριζοσπαστικής Δεξιάς της Ευρώπης. Οικοδεσπότες η Μαρίν Λεπέν και ο υπασπιστής της Ζορντάν Μπαρντελά. Καλεσμένοι τους ο Ορμπαν, ο Σαλβίνι, ο Ολλανδός Βίλντερς, ο Ισπανός Αμπασκάλ και άλλοι αστέρες του κλαμπ των «πατριωτών». Η επιλογή […]

Την πρώτη ημέρα της εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, στις 19 του περασμένου Ιανουαρίου, περίπου 400.000 άνθρωποι, εκτοπισμένοι από τη βόρεια Γάζα, πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Παρότι οι δρόμοι ήταν αδιάβατοι. Παρότι ήξεραν ότι το σπίτι που άφησαν πίσω μάλλον δεν θα υπήρχε πια (7 στα 10 κτίρια στη λωρίδα, συνολικά, έχουν καταστραφεί ή […]

Η ιστορία είναι αληθινή, μας έρχεται από τη Σουηδία και τη διηγήθηκε, σε δύσκολους καιρούς, ο πρωταγωνιστής της σε έλληνες συνομιλητές του. Από τους οποίους την άκουσα πρόσφατα κι εγώ. Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, λοιπόν, κάλεσε κάποτε στο γραφείο του τον διευθύνοντα σύμβουλο της Trafikverket – που είναι ο δημόσιος Σουηδικός Οργανισμός Συγκοινωνιών, αρμόδιος για τις […]

Μικρή, αληθινή ιστορία. Ενας νεαρός πρίγκιπας ορίζεται διάδοχος του βασιλείου. Περιστοιχίζεται, όμως, από ζηλόφθονους εξαδέλφους και ισχυρούς ηγεμόνες του χρήματος και των όπλων. Για να κατισχύσει, εφαρμόζει μια απλή συνταγή. Στέλνει στον καθένα τους – 350 άνθρωποι στο σύνολο – μια προσωπική πρόσκληση. Καλούνται όλοι μια συγκεκριμένη ημέρα και ώρα στο παλάτι. Οταν εμφανίζονται, οι άνδρες της […]

Θα είναι πράγματι «σταθερό και μόνιμο», όπως εξαγγέλθηκε επισήμως, το μέτρο της επιστροφής ενός ενοικίου ετησίως, κάθε Νοέμβριο; Η σύντομη απάντηση στο ερώτημα είναι: Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Στο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον, η μακροημέρευση ενός μέτρου δεν εξαρτάται καθόλου από το εάν ανακοινώθηκε ως μόνιμο. Εξαρτάται λιγότερο από την απόδοσή του στην πράξη, […]

Η ιστορία με δυο λόγια: Το 2011, ένας νέος 16 ετών από το Ελ Σαλβαδόρ φθάνει παράνομα στις ΗΠΑ. Παντρεύεται, κάνει παιδιά, δουλεύει στην οικοδομή. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 2019, ένα δικαστήριο εκδίδει απόφαση που απαγορεύει την απέλασή του. Το 2025 όμως συλλαμβάνεται στον δρόμο, καθώς γυρίζει το παιδί του από το σχολείο, και με […]

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη Γερμανία. Ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών, στις λίγες εβδομάδες που έχουν περάσει από τις εκλογές, φαίνεται να κάνει σωστά όσα οι προκάτοχοί του είχαν κάνει λάθος. Πέτυχε σχετικά γρήγορα, με μέτρο την πολιτική προϊστορία της χώρας, μια κυβερνητική συμφωνία με τους Σοσιαλδημοκράτες. Εσπασε την κατάρα του φρένου χρέους, που είχε καθηλώσει […]

Στην πιο πολυσυζητημένη, ίσως, σκηνή της πιο πολυσυζητημένης τηλεοπτικής σειράς των ημερών – της «Εφηβείας» – ο αστυνομικός που ερευνά τον φόνο μιας μαθήτριας επισκέπτεται το σχολείο της και προσπαθεί, μάταια, να μιλήσει με τους συμμαθητές της, για να καταλάβει το ακατανόητο «γιατί» του φόνου. Κάποια στιγμή, ο γιος του αστυνομικού, μαθητής στο ίδιο σχολείο, τον παίρνει […]

Ο Πάπας πεθαίνει. Στο κολέγιο των επισκόπων ξεσπά μια αδυσώπητη μάχη για τη διαδοχή, στην εξέλιξη της οποίας διαμορφώνονται δύο μέτωπα. Ενα αντιδραστικό, που θέλει να ανακαλέσει όλες τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, να επαναφέρει τη λειτουργία στα λατινικά και να μετατρέψει τον καθολικισμό ξανά σε μαχόμενη εκκλησία που κυνηγά αιρετικούς και διώχνει τους αλλόθρησκους από την […]

Καθώς γιορτάζαμε πέρυσι, από συνέδριο σε συνέδριο, τα 50χρονα της δημοκρατίας, οι συζητήσεις  φαινόταν να συμπίπτουν σε μια κοινή και αισιόδοξη παραδοχή, πως υπάρχουν δύο μεγάλα «κεκτημένα της μεταπολίτευσης». Η αντοχή των δημοκρατικών θεσμών, πρωτοφανής στη νεότερη ιστορία μας, το ένα. Η ευρύτατη, και εξίσου πρωτοφανής, συναίνεση γύρω από τα μεγάλα της εξωτερικής πολιτικής, το […]

Δεν είναι ότι μας αποκαλύφθηκε κάτι που δεν είχε γίνει ήδη κάπως, με κάποιο τρόπο, γνωστό. Ούτε ότι απαντήθηκαν όλα μας τα ερωτήματα. Είναι ότι για πρώτη φορά, έπειτα από δύο ολόκληρα χρόνια, είχαμε μια εξιστόρηση του δράματος απαλλαγμένη από τις στρεβλώσεις της πολιτικής σκοπιμότητας, που νιώθαμε πως έχει βγάλει, κάθε φορά, το συμπέρασμα πριν […]

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν βαρομετρικό χαμηλό. Η κυβερνητική παράταξη υποχωρεί και η αντιπολίτευση υποχωρεί ακόμη περισσότερο. Ενα πολύχρωμο μπλοκ «αντισυστημικών», που καλύπτει όλο το φάσμα από τον καταγγελτικό ακτιβισμό ως τη συνωμοσιολογία και τη δεισιδαιμονία, αθροίζει στην πρόθεση ψήφου ποσοστό ίσο ή ελαφρώς μεγαλύτερο από της Νέας Δημοκρατίας. Το πολιτικό τοπίο ορίζει μια αβυσσαλέα κρίση εμπιστοσύνης. […]

Οταν το τραύμα αποδεικνύεται βαθύτερο, η δυσπιστία δηλητηριάζει τον αέρα και η οργή γεμίζει την πλατεία, πώς ξανακερδίζεται η χαμένη εμπιστοσύνη, πώς αποκαθίσταται το αίσθημα δικαιοσύνης και η κλονισμένη σχέση αντιπροσώπευσης; Δεν υπάρχει συνταγή, προφανώς. Μα έβρισκα πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την εμπειρία μιας μικρής, παράξενης χώρας που είχε γίνει κάποτε, με την πρόδρομη δική της […]

Το έχει πει ένας βρετανός πρωθυπουργός, ο Χάρολντ ΜακΜίλαν. «Τα γεγονότα, παιδί μου, τα γεγονότα», είχε απαντήσει σε κάποιον δημοσιογράφο που τον είχε ρωτήσει ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της πρωθυπουργίας του. Το είχε πει νωρίτερα άλλος ένας, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. «Η μόνη αντιπολίτευση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε», αγόρευε το 1919, «είναι η αντιπολίτευση των […]

Την πρώτη φορά που το Κόμμα της Ελευθερίας, ένα ακροδεξιό κόμμα που είχε ιδρύσει το 1956 ένας πρώην αξιωματικός των Ες-Ες, συμμετείχε στην κυβέρνηση της Αυστρίας, οι διαδηλώσεις ήταν τόσο μεγάλες και μαχητικές, ώστε οι υπουργοί μετά την ορκωμοσία υποχρεώθηκαν να διαφύγουν από υπόγειο τούνελ. Και οι Ευρωπαίοι αντιμετώπιζαν εκείνη την κυβέρνηση ως αποσυνάγωγη. Τις […]

Ο Κώστας Σημίτης ήταν ο πρώτος, νομίζω, που χρησιμοποίησε στα ελληνικά τον παράξενο όρο «ρεαλιστική ουτοπία». Ο εκσυγχρονισμός ήταν η ρεαλιστική ουτοπία του. Η σύγκλιση, δηλαδή, της Ελλάδας με το ευρωπαϊκό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρότυπο. Η υπέρβαση ιστορικών παθογενειών και εθνικών καθυστερήσεων που κουβαλούν στο παρόν το βάρος του παρελθόντος και εμποδίζουν την «προσαρμογή […]