Πριν από μερικά χρόνια στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, ένας κινέζος δισεκατομμυριούχος, ο Τζακ Μα, είπε στο ακροατήριο ότι το σύγχρονο σχολείο είναι, περίπου, για πέταμα. Διότι δεν είναι ακριβώς σύγχρονο. Το μοντέλο με τον δάσκαλο που διδάσκει τα παιδιά είναι αρχαίο και ξεκίνησε να παίρνει τη σημερινή του μορφή κατά τον 18ο αιώνα. Από τότε έγιναν, φυσικά, τεράστιες, θεαματικές αλλαγές, αλλά το μοντέλο παρέμεινε στη βάση του ίδιο και αναλλοίωτο. Τα παιδιά μπαίνουν στην τάξη και ο δάσκαλος τα περιμένει όρθιος μπροστά στον μαυροπίνακα. Και τους μεταδίδει γνώσεις. Μόνο που αυτό δεν είναι πλέον αρκετό. Οπως είπε ο Κινέζος, εστιάζουμε στη συσσώρευση γνώσης και αγνοούμε όλες εκείνες τις δεξιότητες που στο μέλλον θα κάνουν τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από τις μηχανές. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν την ανάπτυξη και την αξιοποίηση της φαντασίας τους, τη διαχείριση του συναισθηματικού πλούτου, την ομαδικότητα και τις αξίες που συμβάλλουν στην κοινωνική συνοχή. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι μηχανές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ