Βασικό στοιχείο της στρατηγικής της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς ήταν πάντα η προσπάθεια διαμόρφωσης ενός πλειοψηφικού μπλοκ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων ως προϋπόθεση για την προώθηση βαθιών διαρθρωτικών αλλαγών προς όφελος του κόσμου της εργασίας και του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Βεβαίως η διαμόρφωση ενός τέτοιου στέρεου πολιτικού και κοινωνικού εδάφους προϋποθέτει ουσιαστικές προγραμματικές συγκλήσεις ανάμεσα στα κόμματα που εν δυνάμει θα το συγκροτήσουν αλλά και αντίστοιχες κοινωνικές διεργασίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προεκλογικά κατέθεσε μια τέτοια πρόσκληση, προς όλες τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις, πάνω στο έδαφος της απλής αναλογικής που αντικειμενικά διευκόλυνε μια τέτοια προοπτική. Αν και η κατάθεση αυτής της πρόσκλησης έγινε με καθυστέρηση και η διαχείρισή της υπήρξε αντιφατική εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (δηλώσεις περί κυβέρνησης ηττημένων, ανοχής, ειδικού σκοπού κ.λπ.), η κύρια ευθύνη της απόρριψής της βαραίνει τις άλλες δυνάμεις της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης. Ετσι χάθηκε η ευκαιρία να δημιουργηθεί μια ορατή κυβερνητική προοπτική πριν από τις εκλογές. Από εκεί και πέρα τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Οι συσχετισμοί που προέκυψαν είναι ακόμη πιο δυσμενείς για τον ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό χώρο και η επάνοδος στην τροχιά της κυβερνητικής προοπτικής λιγότερο ορατή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ