Μια από τις σουρεαλιστικές εικόνες αυτών των ημερών είναι οι καθημερινές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από την ισραηλινή πρεσβεία. Είναι λάθος το μέρος: το Ισραήλ ήταν αυτή τη φορά το θύμα, όχι ο θύτης. Είναι λάθος και το σύνθημα: αντί για το «Ελεύθερη Παλαιστίνη», έπρεπε oι διαδηλωτές να φωνάζουν αυτή τη φορά «Οχι στο όνομά μας». Με άλλα λόγια, οι Παλαιστίνιοι έπρεπε να διαχωρίσουν τη θέση τους από εκείνους που τους χρησιμοποίησαν, και τους χρησιμοποιούν, για να δικαιολογήσουν τα εγκλήματά τους.

Mια ακόμη πιο σουρεαλιστική εικόνα είναι η οργή των κάθε λογής «Πουτινίστας» για τα εγκλήματα της Χαμάς. «Είναι τρομερό», λένε, «οι παλαιστίνιοι τρομοκράτες σφάζουν, βιάζουν, βασανίζουν, συλλαμβάνουν αιχμαλώτους, και υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά μας που τους υποστηρίζουν»! Ολα σωστά. Αυτά που έγιναν το Σάββατο στο νοτιοδυτικό Ισραήλ είναι αδιανόητα πράγματα και δεν δικαιολογούνται ούτε από την πολύχρονη καταπίεση των Παλαιστινίων ούτε από τον ρατσιστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης Νετανιάχου. Αλλά από πότε ενοχλούνται οι φιλορώσοι συμπατριώτες μας από σφαγές; Εδώ και 600 σχεδόν ημέρες, ρώσοι στρατιώτες και διαφόρων εθνικοτήτων μισθοφόροι κάνουν στην Ουκρανία τα ίδια και χειρότερα, αλλά σε πολύ μαζικότερη κλίμακα, και οι ενθάδε υποστηρικτές τους καταγγέλλουν τους ουκρανούς… νεοναζί.

Ο πρόεδρος Ζελένσκι το είπε πεντακάθαρα, όπως πάντα: το αίμα στους δρόμους δεν έχει χρώμα. «Η Χαμάς και η Μόσχα αντιπροσωπεύουν το ίδιο κακό», είπε σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ στην Κοπεγχάγη «και η μόνη διαφορά είναι ότι εκεί μια τρομοκρατική οργάνωση επιτέθηκε στο Ισραήλ, ενώ εδώ ένα τρομοκρατικό κράτος επιτέθηκε στην Ουκρανία». Οι σφαγές των αμάχων στο Ισραήλ, συνέχισε ο πρόεδρος της Ουκρανίας, είναι ίδιες με τις σφαγές των Ουκρανών στην Μπούτσα στις πρώτες εβδομάδες της ρωσικής εισβολής. Και η μόνη λύση είναι «να ενώνεται ο κόσμος όποτε κάποιος συλλαμβάνει γυναίκες ως ομήρους ή καταδικάζει τα παιδιά μιας άλλης χώρας».

Οι Πουτινίστας θα έπρεπε να είναι πιο ανοιχτόμυαλοι: η Χαμάς είναι στην πραγματικότητα ένας πολύτιμος σύμμαχός τους. Το σοκ που προκάλεσε στη Μέση Ανατολή απομακρύνει την αμερικανική προσοχή – και βοήθεια – από την Ουκρανία και τη στρέφει προς το Ισραήλ. Η επίθεση του Σαββάτου ήταν το καλύτερο δώρο στον Πούτιν, ο οποίος κατά σύμπτωση είχε εκείνη την ημέρα τα γενέθλιά του. Οι Παλαιστίνιοι επενδύουν άλλωστε εδώ και καιρό στη Μόσχα: ο αρχηγός της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε επισκέφθηκε πρόσφατα τη ρωσική πρωτεύουσα, όπου αναμένεται τις επόμενες ημέρες και ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ρωσία έχει ευθεία ανάμειξη στην επίθεση κατά του Ισραήλ – ο πάτρονας και χρηματοδότης της Χαμάς είναι το Ιράν. Βγαίνει όμως κερδισμένη από το χάος.

Αλλά εμείς ας μην μπερδευόμαστε: είτε πρόκειται για τους Ισραηλινούς είτε για τους Ουκρανούς ή τους Κύπριους, το δίκαιο είναι με το μέρος των θυμάτων της βαρβαρότητας.