Ο αποκλεισμός της Παρί, για ακόμη μια φορά πολύ νωρίς στο Τσάμπιονς Λιγκ, έφερε ξανά στην επιφάνεια το «καυτό» ερώτημα: οι ομάδες «αγοράζονται» ή «χτίζονται»; Οι Γάλλοι με τα… αμέτρητα χρήματα, είναι φανερό ότι ψηφίζουν την πρώτη εκδοχή. Εφεραν τον Μέσι και «χρύσωσαν» τον Εμπαπέ, ωστόσο… άκρη δεν βρίσκουν και αδυνατούν να πανηγυρίσουν το βαρύτιμο τρόπαιο. Μετά δε τον αποκλεισμό από την Μπάγερν, άρχισαν τα σενάρια για σαρωτικές αλλαγές. Στην πόρτα της εξόδου ο Γκαλτιέ, τα μύρια όσα ακούγονται για τον Γάλλο και τον Αργεντινό, ένα καζάνι που βράζει. Ισως πάλι να πρέπει να δούμε το δάσος και όχι μόνο το δέντρο – γιατί η Παρί ανεξάρτητα από το μέγεθός της, είναι απλά ένα κομμάτι του ποδοσφαιρικού παζλ. Δεν μπορεί να κυριαρχεί έναντι του παιχνιδιού. Πόνταρε στο… πορτοφόλι προκειμένου να φτάσει στην ευρωπαϊκή κορυφή. Δελέασε ομάδες και κυρίως ποδοσφαιριστές-αστέρια, προκειμένου να τους πείσει και αυτοί να εγκατασταθούν στο Παρίσι, να δώσουν παραπάνω λάμψη στην Πόλη του Φωτός. Οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν. Το πλάνο απέτυχε. Τα θεμέλια ήταν σαθρά και εξάλλου έτσι, μάλλον δεν χτίζονται οι ομάδες. Ούτε μπορεί κάποιος από τη μια ημέρα στην άλλη να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα επιβάλλεται αγωνιστικά απέναντι σε όλους. Η αποτυχία έκανε κρότο για ακόμα μια χρονιά και πλέον στην Παρί έχουν στερέψει ακόμα και οι δικαιολογίες. Χάθηκαν, μαζί με τα όνειρα του κόσμου της ομάδας πως κάποια στιγμή θα φτάσουν στην ποδοσφαιρική Γη της Επαγγελίας. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Ή δεν αρκούν από μόνα τους για να τη φέρουν. Πρέπει να συνοδεύονται από πλάνο και ένα ποδοσφαιρικό πρότζεκτ με αρχές. Οταν αυτό λείπει ή όταν μπαίνει σε δεύτερο πλάνο, τότε δεν μπορεί να προκύψουν αποτελέσματα ξεχωριστά. Το είδαμε για πολλοστή φορά. Το έκαναν και πάλι στο Παρίσι. Με τον δικό τους τρόπο, έναν αρνητικό τρόπο.
Αν είσαι συνδρομητής
ξεφύλλισε Τα ΝΕΑ
