Ο ορίζοντας από το τρέχον έτος και μετά θα είναι περίοδος προκλήσεων και στοιχημάτων για την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Τα νέα μεγάλα επίδικα θα προϋποθέτουν και ισχυρές ηγεσίες αλλά και ένα ώριμο πολιτικό προσωπικό. Η Εθνική Αντιπροσωπεία της χώρας που θα προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να επιδείξει εκείνη την αποφασιστικότητα αλλά και συναίνεση όπου απαιτείται. Βεβαίως και στο όριο του κοινοβουλευτισμού οι πολιτικές δυνάμεις επίσης θα πρέπει να χαράσσουν τις δικές τους προτάσεις και διαφωνίες αλλά και να συμβάλλουν σε μια αντιπαράθεση ενός δυτικού κράτους με εμπειρία πια στον πολιτικό πολιτισμό, στο έδαφος της Δημοκρατίας.

Υπό αυτή την έννοια, δεν νοείται η νέα Βουλή να έχει ακροδεξιές ομάδες και εγκληματικές συμμορίες που ενδύονται την προβιά του κόμματος και που με πρόφαση την πολιτική δηλητηριάζουν κάθε έννοια κανονικότητας και θεσμών. Η χώρα έχει την πικρή πείρα, την ταραγμένη εποχή που προηγήθηκε να έχει στα κοινοβουλευτικά έδρανα εκπροσώπους εγκληματικής ομάδας που στοιχειοθετήθηκε πως είχε εμπλοκή και συνέργεια μα και πρωταγωνιστικό ρόλο σε κακουργήματα που καταδίκασαν η Δικαιοσύνη και ο ελληνικός λαός.

Τώρα μπορούμε να πάμε ένα βήμα μπροστά. Και υπάρχει και το θεσμικό κεκτημένο και η συλλογική βούληση όπως δείχνει η θετική πρόθεση της κυβέρνησης να αποκλειστούν εκ προοιμίου κόμματα με ακροδεξιά καταβολή και σύσταση. Απαιτείται βέβαια η μέγιστη συναίνεση των άλλων δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου. Και είμαστε βέβαιοι πως θα δοθεί.