Τα στολίδια του δέντρου

Φέτος άργησαν να στολίσουν. Βαριόταν να βγάλει το χριστουγεννιάτικο δέντρο από την αποθήκη. Και έτσι όπως το βλέπει τώρα, με τα κλαδιά μαζεμένα και τη μεταλλική βάση στο πλάι, του φαίνεται άσχημο. Κατασκευασμένο από υποπροϊόντα πετρελαίου κάπου στην Κίνα, ένα εορταστικό τοτέμ, το σκιάχτρο που θα διώξει τη ρουτίνα. Κάτι τόσο ψεύτικο, που λες ότι συμβολίζει την ευθυμία των γιορτών. Και επειδή έχει φτάσει στην ηλικία που συνομιλεί άνετα με το παρελθόν και αμήχανα με το μέλλον, θυμάται εκείνο το δέντρο στο πατρικό του. Μικρό, μετά βίας έφτανε το 1,50. Με κόκκινες και πράσινες μπάλες, όλες στο ίδιο μέγεθος. Στη βάση είχε μια χάρτινη φάτνη με αρκετό βαμβάκι. Και κανένα δώρο. Τότε άλλαζαν τα δώρα την Πρωτοχρονιά. Και ούτε που κατάλαβε πώς, από τη μία στιγμή στην άλλη, άρχισαν να τρώνε γαλοπούλα, με μουσική υπόκρουση Παβαρότι, ανταλλάσσοντας δώρα το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Αμερικανιά. Ναι, γιατί όχι; Είχαν κάνει και μερικά ρεβεγιόν σε ξενοδοχεία. Με σούπα από κάστανο, εκλεκτό μοσχάρι με πουρέ από πατάτες Περού, καλό κρασί και μπάντα που έπαιζε swing. Σε εκείνα τα Χριστούγεννα, των 90s γιόρταζε ο βαλκανικός νεοπλουτισμός. Τώρα είναι αλλιώς. Ακούει πολλούς να εύχονται «Καλές γιορτές» αντί για «Καλά Χριστούγεννα», κατά πώς ορίζει η συμπεριληπτικότητα και η πολιτική ορθότητα - μπορεί ο αποδέκτης των ευχών να μη θρησκεύεται ή να είναι αλλόδοξος. Σε πολλά τραπέζια διατίθεται και vegan εκδοχή του εορταστικού μενού. Σούπα από κολοκύθα, σαλάτα με κινόα, άντε και κανένα μπιφτέκι από σόγια και φασόλια. Κάποια στιγμή αυτή η διάθεση θα περάσει και στα σύμβολα της γιορτής. Μια Airbnb φάτνη με μαύρο Ιησού, non binary αγγελάκια και χωρίς ζώα γιατί, επιτέλους, πρέπει να γίνει σεβαστό το δικαίωμα της αγελάδας να επιλέξει πώς θα περάσει το βράδυ της. Προς το παρόν, όμως, ο άνθρωπός μας συναρμολογεί το δίμετρο χριστουγεννιάτικο δέντρο, ανοίγει τα πλαστικά κλαδιά του και ετοιμάζεται να τοποθετήσει το αστέρι στην κορυφή του. Ενα αστέρι ίδιο με αυτό που υπάρχει στη σημαία της Κίνας.

Τα στολίδια είναι τοποθετημένα σε μια μεγάλη χάρτινη κούτα, απομεινάρι της τελευταίας μετακόμισης. Δεν υπάρχουν πλέον πράσινες και κόκκινες μπάλες, αυτές φυλάσσονται στο χρονοντούλαπο. Υπάρχουν γούνινες και ξύλινες μπάλες. Στολίδια στο σχήμα ζαχαρωτού. Και μερικά με τα χρώματα του ουράνιου τόξου για τους γνωστούς λόγους που υπαγορεύει η πολιτική ορθότητα. Κάποια έχουν το σχήμα ζώου, άλλα είναι αεροπλανάκια και τρενάκια. Θα έπρεπε να βγάλουν στολίδια με μακέτες από την Αρτα και τα Γιάννενα, να τα βάζεις και αυτά στο δέντρο, να έχει τα πάντα. Τα στολίδια, που μαζεύτηκαν τα Θεοφάνια, είναι προστατευτικά τυλιγμένα μέσα σε σελίδες εφημερίδων εκείνων των ημερών. Και καθώς ξετυλίγει το χάρτινο κουβάρι, διαβάζει τίτλους. Είναι για την παραλλαγή Ομικρον και τις τιμές των διαγνωστικών τεστ. Για τις εισηγήσεις που δέχεται ο Μητσοτάκης ώστε να κάνει εκλογές μέσα στη χρονιά. Και τις τιμές της ενέργειας που αναμένεται να απογειωθούν. Τα σχολεία θα ανοίξουν, ρίχνοντας παιδιά και εκπαιδευτικούς στα νύχια της πανδημίας που, όπως προβλέπουν οι ειδικοί, θα τελειώσει την άνοιξη. Ξεδίπλωσε μία πρώτη σελίδα που έκρυβε μέσα της ένα γυάλινο αρκουδάκι.

Εγραφε ότι το 2022 ο κόσμος θα απειληθεί από τον Πούτιν, τους Ιρανούς και τον Ερντογάν, ενώ μπορεί να τα τσουγκρίσουν οι ΗΠΑ με την Κίνα. Σκέφτηκε να το καθιερώσει αυτό, να τυλίγει τις μπάλες σε σελίδες εφημερίδων, να δημιουργεί μια χρονική κάψουλα που θα ενεργοποιείται κάθε Χριστούγεννα. Αν είναι καλά και στολίσει και το 2023, θα βγάλει τις μπάλες μέσα από σελίδες για τις εκλογές που έρχονται. Α, και τις προκλήσεις της νέας χρονιάς που, όταν τις θυμηθείς στο τέλος της, θυμίζουν ανθρακούχο αναψυκτικό, ανοιγμένο και ξεχασμένο στο ψυγείο. Ηπιε λίγο κόκκινο κρασί, έβαλε μουσική, Tony Bennett, στο κινητό και ξεκίνησε να βάζει στολίδια στο δέντρο. Στην τηλεόραση, που έπαιζε χωρίς ήχο, έδειχναν κάτι για τους Ρομά που πήραν τα όπλα. Και επί Γης ειρήνη, πάντα. Τα έχουμε ξεκαθαρίσει αυτά εδώ και κάτι αιώνες.