Το απόρρητο και τα 28 ονόματα

Το απόρρητο και τα 28 ονόματα

Υποκλοπές/ παρακολουθήσεις, επεισόδιο τεσσαρακοστό πέμπτο - συνεδρίαση τη Δευτέρα, της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, με υψηλούς προσκεκλημένους. Εχει κληθεί το τρίο Δημητριάδης - Λαβράνος - Μπίτσιος, να μιλήσουν για τα καθέκαστα με αυτό το κατασκοπευτικό λογισμικό, το Predator, αλλά πλην του πρώτου, κανείς δεν θέλει να στοιχηματίσει ότι οι Λαβράνος και Μπίτσιος θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση που τους έχει επιδοθεί. Και δεν είναι μόνο ότι ο Γκρεγκ για τους φίλους του, Δημητριάδης, βρισκόταν στην Αθήνα και παρέλαβε την πρόσκληση, ενώ οι άλλοι δύο είναι στην ξενιτιά - Λονδίνο, τουλάχιστον ο ένας, ο Λαβράνος, αλλά τον εντόπισαν. Η Επιτροπή εξέτασε σοβαρά τι θα κάνει σε περίπτωση που οι Λαβράνος - Μπίτσιος δεν εμφανιστούν ενώπιόν της τη Δευτέρα. Αν υπάρχει τρόπος να τους επιβληθεί η παρουσία, και φυσικά η εξέταση. Εκτιμήθηκε ότι δεν υπάρχει τρόπος. Δεν έχει εισαγγελικές αρμοδιότητες η Επιτροπή. Η Εξεταστική είχε, αλλά τότε επικρατούσαν άλλα μυαλά στην κυβέρνηση - το λέω όσο πιο χαλαρά γίνεται.

Σε κάθε περίπτωση, μένει και να δούμε πώς θα εξελιχθεί η εξέταση του Δημητριάδη. Για το τι θα απαντήσει στις ερωτήσεις των βουλευτών. Αν και στοιχηματίζω κι εγώ από την πλευρά μου, το απόρρητο, θα βαρύνει αποφασιστικά τις απαντήσεις του, παρά το γεγονός ότι η συνεδρίαση θα είναι κλειστή. Απόρρητο και γι' αυτή!

Και βεβαίως το θέμα θα επιβαρυνθεί περισσότερο με τα όσα θα αποκαλυφθούν αύριο - γιατί υπάρχει ακόμη υλικό, αδιάθετο. Ας μην ξεχνάμε ότι από εκείνον τον περίφημο κατάλογο των 106 ονομάτων για την οποία είχα ενημερώσει εγκαίρως και προ μηνός, ότι είχε στοχεύσει το Ρredator, υπάρχουν ακόμη 28 ονόματα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Νέο στυλ περιοδειών

Η διήμερη περιοδεία του προέδρου Κυριάκου στην Αχαΐα (διήμερη μετά διανυκτερεύσεως παρακαλώ), και με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο να τον περιβάλλει, είναι μου λένε, το νέο στυλ περιοδειών που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα, και μέχρι τις εκλογές. Θα πηγαίνει σε μια έδρα περιφέρειας, θα μένει κιόλας, όπου αυτό είναι εφικτό ή απαιτείται, θα έχει και υπουργούς μαζί, θα επιθεωρεί έργα, θα συναντάει πολίτες και εκπροσώπους φορέων, θα κάνει μια ανοιχτή ομιλία, θα δίνει και μια συνέντευξη στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, και θα επιστρέφει Αθήνα. Επιδιώκει με όλο αυτό το σκηνικό να δείχνει ότι ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τα προβλήματα της χώρας, και ότι κλείνει τα αφτιά στις «σειρήνες του βούρκου», που προσπαθούν να τον παρασύρουν στο δικό τους τοξικό περιβάλλον.

Δεν είναι άσχημο που το κάνει, ανεξάρτητα από το αν και τι μπορεί να αποδώσει πολιτικά. Γνώμη μου πάντως είναι ότι θα μπορούσε να το κάνει και νωρίτερα, και όχι τώρα που εκ των πραγμάτων διανύουμε προεκλογική χρονιά. Αλλά έστω και τώρα, δεν είναι κακό.

Γενικά πάντως μιλώντας, η επαφή με τον κόσμο δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν. Αντίθετα, συχνά τον επαναφέρει πιο κοντά στην πραγματικότητα. Επίσης του δίνει να καταλάβει σε ρεαλιστικό χρόνο, λέω εγώ τώρα, ότι η εξουσία δεν είναι κάτι το μόνιμο. Ούτε το εξασφαλισμένο.

Χαμόγελα για τον Μανιάτη

Μάλλον πρέπει να χαμογελά από ευχαρίστηση αυτές τις μέρες ο φίλος μου ο Γιάννης Μανιάτης. Είναι μάλλον ο μοναδικός έλληνας πολιτικός για τον οποίον τις τελευταίες 3-4 ημέρες είπαν καλά λόγια και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της Βουλής. Η καλή εβδομάδα για τον Μανιάτη ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Blue Sky, υπενθύμισε ότι οι έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα ξεκίνησαν το 2014 με υπουργό τον Γ. Μανιάτη. Μία ημέρα αργότερα, στην Πάτρα, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ο πρόεδρος Κυριάκος ανέφερε ότι επί υπουργίας Γ. Μανιάτη είχαν γίνει πολύ σοβαρά βήματα στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Ο κύκλος έκλεισε προχθές  Πέμπτη στο Ζάππειο, όταν από το βήμα του συνεδρίου για το ενεργειακό μέλλον της Μεσογείου, ο «Λεγάμενος» απευθυνόμενος στον Γ. Μανιάτη που ήταν στο ακροατήριο (διευκρινίζω, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, αμέσως μετά μετείχε με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στο επόμενο πάνελ), αναφέρθηκε κολακευτικά στον «νόμο Μανιάτη» για τους υδρογονάνθρακες, αλλά έσπευσε να προσθέσει ότι «φυσικά» η προτεραιότητα πρέπει να είναι η πράσινη ανάπτυξη - μια ωραία δικαιολογία ότι δεν συνέχισε το έργο που είχε αφήσει η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, και ο Μανιάτης στον συγκεκριμένο τομέα.

Κάνει ό,τι μπορεί ο άνθρωπος να μας θυμίζει την αξέχαστη περίοδο της διακυβέρνησής του.

Μία παλιά αμαρτία

Αυτό που έγινε με τα Προσφυγικά στο μέσον της εβδομάδας είναι μια παλιά αμαρτία που βαραίνει την Αθήνα εδώ και δεκαετίες. Παρότι αυτές οι κατοικίες χτίστηκαν προκειμένου να στεγάσουν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, εδώ και 100 χρόνια, είναι προφανές πια πως ούτε πρόσφυγες υπάρχουν εκεί, αλλά ούτε και συγγενείς τους πλέον. Και κάπως έτσι αφέθηκε το συγκρότημα αυτό στην εγκατάλειψη, έρμαιο στις διαθέσεις του καθενός, και να μεταβληθεί συν τω χρόνω σε αισθητική πληγή σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης. Δεν υπάρχουν άλλοθι και δεν υπάρχουν και δικαιολογίες εκ μέρους της πολιτείας γι' αυτό. Υπάρχουν όμως σοβαρότατες ευθύνες. Που επιμερίζονται. Σε υπουργεία και φορείς. Και πραγματικά μου είναι δύσκολο να καταλάβω, γιατί δεν κατάφερε η πολιτεία να προχωρήσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης των Προσφυγικών, αλλά βλακωδώς άφησε τον Δήμο Αθηναίων να το συνδέσει με την περίφημη «διπλή ανάπλαση», με το απέναντι γήπεδο της Λεωφόρου.

Ανοίγω παρένθεση - γήπεδο που θα μπορούσε να κατασκευαστεί ήδη από το 2007, αλλά περιέργως πώς, κάτι πρωτοπαλίκαρα του «Λεγάμενου», οικολόγοι, ακτιβιστές κ.λπ. ανακάλυψαν ότι στις βρωμερές αλάνες του Ελαιώνα όπου θα μεταφερόταν το γήπεδο του Παναθηναϊκού, φώλιαζαν... κορμοράνοι και άλλα άγρια πτηνά!!!

Γι' αυτή τη μαύρη, κατάμαυρη, ιστορία, ο «Λεγάμενος» δεν έχει απολογηθεί ποτέ, αλλά θα μου πεις, γιατί, έχει απολογηθεί για τίποτε άλλο;

Τέλος πάντων, επανέρχομαι στο θέμα των Προσφυγικών και τις βαριές ευθύνες της πολιτείας, η οποία αφήνει ανεκμετάλλευτο έναν χώρο, ο οποίος θα μπορούσε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιηθεί για τη φιλοξενία των συγγενών ασθενών του διπλανού νοσοκομείου Αγιος Σάββας. Θα λυνόταν έτσι με λίγα χρήματα ένα σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συγγενείς ασθενών από την περιφέρεια, οι οποίοι εξαναγκάζονται να αναζητήσουν στέγαση σε ξενοδοχεία.

«Πνευματικά δικαιώματα»

Στα καλά της εβδομάδας, εντάσσω την ψήφιση από τη Βουλή του νομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού με το οποίο ρυθμίζονται κατά τρόπο απολύτως ικανοποιητικό για τους δημιουργούς τα λεγόμενα «πνευματικά δικαιώματα». Το ατέλειωτο μπάχαλο που επικρατούσε επί δεκαετίες για το θέμα αυτό, παίρνει οριστικά τέλος. Και οφείλουμε να της το πιστώσουμε της υπουργού Λίνας (Μενδώνη), η οποία επέδειξε ικανότητες διπλωμάτη καριέρας προκειμένου να ισορροπήσει ανάμεσα στις απαιτήσεις που προέβαλαν οι φίρμες ειδικά του χώρου της μουσικής, που πάντως είναι και εκείνος ο οποίος υφίσταται και τη μεγαλύτερη λεηλασία.

Τώρα, δεν απομένει παρά να οργανωθεί καλά και το σύστημα της είσπραξης των δικαιωμάτων, κι όταν εννοώ καλά, εννοώ να ομονοήσουν οι δύο οργανισμοί που υπάρχουν στον χώρο της μουσικής παραγωγής αφού δεν μπορούν ή δεν θέλουν (παίζει και λίγο ΣΥΡΙΖΑ εδώ - στον έναν οργανισμό ηγείται η αγαπημένη Λούκα Κατσέλη...), για το ποιος θα κάνει τις εισπράξεις και ποιος θα τις αποδίδει στους καλλιτέχνες. Μετά όλα θα γίνουν πιο απλά...