«Καλημέρα! Εχεις πάρει υποτροφία από το ΙΚΥ για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής… Πρέπει να είσαι καλός!». Με αυτά τα λόγια με υποδέχτηκε ο Βασίλης Παπαζάχος στο γραφείο του ένα πρωινό του Ιουνίου του 1976, μετά από την τηλεφωνική μας συνεννόηση να τον συναντήσω. «Θα σκεφθώ το θέμα, έλα σε μια εβδομάδα». Το γραφείο του δεν βρισκόταν στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο αλλά στο Κτίριο Σίνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στο Θησείο. Πρόσεξα ότι εκεί στεγαζόταν μόνον εκείνος και ότι το κτίριο βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση. Μετά από χρόνια έμαθα και συνειδητοποίησα ότι και οι επιστήμονες έχουν τις αντιπαλότητές τους και αυτό πολλές φορές στοιχίζει σε μερικούς, έστω και προσωρινά. Τον επόμενο χρόνο εξελέγη καθηγητής στο ΑΠΘ και μου ανέθεσε το θέμα της διατριβής. Δεν ανέμενα ότι σε λίγα χρόνια θα ήμουν ο πρώτος διδάκτορας που θα αναδείκνυε αυτός ο σπουδαίος καθηγητής. Με εμπιστεύτηκε νωρίς και πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας κοινή επιστημονική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο τον Σεπτέμβριο του 1977.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή