«Η μαγεία της μεγάλης οθόνης δεν συγκρίνεται με τίποτα»

Ποια γυναικεία μορφή, εκτός του χώρου της πολιτικής, τόσο σε ελληνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, θα θεωρούσατε ένα πρότυπο για εσάς;

Την 1η Δεκεμβρίου του 1955 στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα μια 42χρονη μοδίστρα, η Ρόζα Παρκς, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους μαύρους να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς. Συνελήφθη, απολύθηκε και έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα άνεργη. Κατά τη διάρκεια της δίκης της στις 5 Δεκεμβρίου αποφασίστηκε μποϊκοτάζ των λεωφορείων στην πρωτεύουσα της Αλαμπάμα. Ηταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του μποϊκοτάζ ώστε αποφασίστηκε η συνέχειά του και η διάρκειά του έφτασε τις 381 ημέρες. Εναν σχεδόν χρόνο αργότερα, στις 13 Νοεμβρίου του 1956, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό τον νόμο για τον φυλετικό διαχωρισμό στα λεωφορεία και οι Αρχές της Αλαμπάμα υποχρεώθηκαν να επιτρέπουν στους μαύρους επιβάτες να κάθονται οπουδήποτε. Η Παρκς άνοιξε τον δρόμο για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων, υπήρξε συνοδοιπόρος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και είναι σήμερα ένα παγκόσμιο σύμβολο κοινωνικού αγώνα. Γιατί μέσα από το παράδειγμά της άνοιξε δρόμους παροτρύνοντας τους συμπολίτες της να αγωνιστούν για αυτά που θεωρούν σημαντικά. Γιατί αντιστάθηκε με γενναιότητα και τόλμη, γιατί υπερασπίστηκε το δικαίωμα της ίδιας και της κοινότητάς της στην ισότητα και την αξιοπρέπεια.