Κατοικώ σε μια μητρόπολη με ευφάνταστα τρελή, μα και τέλεια ακριβή ρυμοτομία. Αχανείς λεωφόροι ενώνουν την κεντρική πλατεία στον βορρά με τη θάλασσα (ένα λιμάνι έχει εκεί με καΐκια και ferry boats) και τον νότο με το βουνό, που έχει κορυφή πάντα χιονισμένη. Χωρίζεται σε τετράγωνα, όπου αρμονικά συνυπάρχουν ουρανοξύστες ολίγον στραβοί, σαν τον πύργο της Πίζας, μεγάλα κτίρια σε ύφος Bauhaus με πινελιές Le Corbusier, πολλά βενζινάδικα (αν και τα αυτοκίνητα σπανίζουν), χαμηλά κομψά μαγαζιά που δεν ξέρω τι πουλάνε, εκκλησάκια και τζαμιά, παγόδες. Δεν έχει πολύ πράσινο, δέντρα σκόρπια εδώ και εκεί, ασπρόμαυρα κι αυτά όπως όλα τα άλλα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή