Το λένε ψαγμένοι στο μπάσκετ: «Αν δεν γνωρίζεις τι προπονητή να πάρεις, επιλέγεις έναν Σέρβο»! Ακούγεται και ως αστείο αλλά μόνο ως τέτοιο ας μη θεωρηθεί. Σημαίνει πολύ απλά ότι οι σέρβοι κόουτς διαθέτουν την εξυπνάδα και τις ικανότητες να βελτιώσουν μια ομάδα. Αλλωστε, παντού στα ευρωπαϊκά παρκέ δεν θα βρεις έναν πρώην Γιουγκοσλάβο; Θα ήταν παρακινδυνευμένο να ειπωθεί ότι ο Παναθηναϊκός λειτούργησε με το σκεπτικό αυτό και επέλεξε τον Ντέγιαν Ράντονιτς, έναν Μαυροβούνιο για τον πάγκο του. Ο συγκεκριμένος τεχνικός δεν έχει το εξαιρετικό βιογραφικό ούτε κάποιο σπουδαίο παρελθόν. Είναι όμως εξελίξιμος και σε αυτό ποντάρει ο ΠΑΟ που αποφάσισε και σωστά να… φύγει από τα πειράματα τύπου Πρίφτη ή Βόβορα ή (τεχνικού) Πεδουλάκη και να επενδύσει σε μια λύση από το εξωτερικό. Σαφώς εδώ και χρόνια θέλει να βρει έναν προπονητή που να φέρει αποτελέσματα και αυτό δεν το καταφέρνει. Ούτε οι (Σέρβοι) Ιβάνοβιτς και Τζόρτζεβιτς έδωσαν κάτι σπουδαίο και στη συνείδηση μένουν παραπάνω ως σημαντικοί παίκτες. Τώρα, ο Ράντονιτς έχει μπροστά του αρκετή δουλειά προκειμένου να συμμαζέψει την κατάσταση και να ξανακάνει ομάδα τον Παναθηναϊκό. Γιατί την προηγούμενη σεζόν, κακά τα ψέματα, μόνο καλή ομάδα δεν ήταν το Τριφύλλι. Ισως το πλέον αισιόδοξο για τους φίλους των Πρασίνων να είναι και η αύξηση του μπάτζετ. Γιατί χωρίς χρήματα δεν έρχονται στις μέρες μας αξιόλογοι παίκτες. Θα πληρωθούν και θα υπογράψουν. Παίκτες επιπέδου Ευρωλίγκας, ασφαλώς. Ο Παναθηναϊκός βαδίζει ξανά με βάση ένα πλάνο ορθολογικό. Και ελπίζει να δει τα αποτελέσματα που του έλειψαν το τελευταίο διάστημα.