Μπατιστόν, Ζιρές, Λακόμπ, Τισό, Τιγκανά, Ζιράρ, Ροσέ, Βούγιοβιτς και αργότερα Λιζαραζού, Ζιντάν, Ντουγκαρί, Βερκρίζ, Γκιρκούφ, Σαμάκ, Αλού Ντιαρά.
Σπουδαίοι Γιρονδίνοι, εκ των οποίων κάποιοι πέρασαν στη σφαίρα του μύθου του γαλλικού ποδοσφαίρου τις δεκαετίες από το 1980 μέχρι το 2010 πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα σε επικές μάχες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα ή σε Μουντιάλ και Euro με την μπλε φανέλα της Γαλλίας.
Η άλλοτε πανίσχυρη Μπορντό των έξι πρωταθλημάτων σήμερα επαφίεται στη βούληση των επιτροπών εφέσεων των αρμόδιων οργάνων της γαλλικής λίγκας για να αποφύγει το πρωτάθλημα των καταραμένων στην τρίτη κατηγορία.
Χρεοκοπημένη, ταλαιπωρημένη, ένας ποδοσφαιρικός λούμπεν που ακόμα και οι οπαδοί της κουράστηκαν να αποδοκιμάζουν.
Η ανακοίνωση της επιτροπής οικονομικών (DNCG) πως η Μπορντό δεν πληροί τις οικονομικές προϋποθέσεις για να αγωνιστεί στη Λιγκ 2 και επομένως πρέπει να υποβιβαστεί στην Γ' κατηγορία συγκλόνισε τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Ιδιαίτερα τους πενηντάρηδες που θυμούνται τους πανίσχυρους Γιρονδίνους να διεκδικούν μαζί με τον Παναθηναϊκό, τη σεζόν 1984/85, το Κύπελλο Πρωταθλητριών και όλους τους παικταράδες που φόρεσαν τη φανέλα της.
Πώς όμως έφτασε στο χείλος της καταστροφής μια ομάδα που τη σεζόν 2008/09 κατέκτησε τον έκτο (και τελευταίο) τίτλο της και την επόμενη έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ όπου αποκλείστηκε από τη Λυών;
Εκλειναν τα μάτια
Η Μπορντό θεωρείται αυτή τη στιγμή ο σύλλογος που κατάφερε να κάνει τα πάντα λάθος: σε διοικητικό, οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο.
Ο Αρμαγεδδών πλησίαζε με ταχύτητα εδώ και χρόνια αλλά αυτοί που κρατούσαν τα κλειδιά του κλαμπ έκλειναν τα μάτια. Ισως να μην πίστευαν πως ο σύλλογος μπορεί να φτάσει τόσο χαμηλά.
Στην προηγούμενη σεζόν τερμάτισε στην τελευταία θέση με παθητικό 91 γκολ, τα περισσότερα τέρματα που δέχτηκε ομάδα στο top 5 των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Στον δρόμο προς την κόλαση οι Γιρονδίνοι υπέστησαν ντροπιαστικές ήττες από τη Νις με 4-0, τη Ρεν με 6-0, τη Ρεμς με 5-0, τη Λυών με 6-1, την Ανζέ με 4-1. Επρεπε να φτάσει 2 Απρίλιου για να διατηρήσουν για πρώτη φορά ανέπαφη την εστία τους, στο παιχνίδι με τη Λιλ (0-0).
Τα πλασαρίσματα της Μπορντό τις προηγούμενες σεζόν έδειχναν αυτό που έρχεται. Ηταν 14η το 2018/2019, 12η την επόμενη χρονιά για να καταλήξει στον πάτο και στη Λιγκ 2 - και ίσως πιο κάτω.
Οι φίλοι της ομάδας που αποδοκίμαζαν τους παίκτες στις 7 Απριλίου 2010 γιατί αποκλείστηκαν στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τους Λυονέ πιθανόν να χαμογελούν πικρά. Πού να φανταστούν τα όσα θα ακολουθούσαν.
Η κακοδιαχείριση που οδήγησε σε οικονομική τρύπα 30 εκατ. ευρώ, η απουσία αγωνιστικής πυξίδας και το διοικητικό έλλειμμα αποτέλεσαν τα συστατικά για τη βόμβα που θα έσκαγε ύστερα από μια δεκαετία.
Η αρχή του τέλους
Μετά την απομάκρυνση του Φράνσις Ζιλό από την τεχνική ηγεσία, τον Μάιο του 2014, προτάθηκε στην παλιά δόξα της ομάδας, Ζινεντίν Ζιντάν να αναλάβει το τιμόνι. Ο Ζιζού είχε κάνει ήδη τα σχέδιά του για τη Ρεάλ την οποία αργότερα οδήγησε σε χατ τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ετσι η Μπορντό κατέληξε στον Βίλι Σανιόλ, ο τελευταίος προπονητής που παρέμεινε για σχεδόν μία διετία. Την πρώτη χρονιά οι Γιρονδίνοι τερμάτισαν στην 6η θέση και συμμετείχαν στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Την επομένη η Μπορντό υποχώρησε στην 11η θέση και ο Σανιόλ κούνησε μαντίλι. Στα επόμενα έξι χρόνια ακολούθησαν οι Ραμέ, Γκουρβενέ, ο «δικός» μας Πογέτ, οι Ρικάρντο Γκόμες, Πάουλο Σόουσα, Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς και Νταβίντ Γκουϊόν.
Παίκτες έρχονταν και έφευγαν πριν προλάβουν να καταλάβουν πού έπαιζαν. Ο Λοράν Κοσιελνί που έφυγε από την Αρσεναλ με δική του πρωτοβουλία, εκδιώχθηκε τον Ιανουάριο.
Ταυτόχρονα οποιοσδήποτε παίκτης ξεχώριζε ζητούσε να φύγει, κυρίως οι νέοι όπως ο Τσουαμένι που τελικά κατέληξε το 2020 στη Μονακό έναντι περίπου 20 εκατ. ευρώ και από τη νέα σεζόν θα παίζει με τη λευκή φανέλα της Ρεάλ έναντι 100 εκατ. ευρώ.
Το κουμπί για την αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή μοιάζει να πατήθηκε τον Αύγουστο του 2010, όταν αποφασίστηκε η πώληση του «νέου Ζιντάν», Γιοάν Γκουρκίφ στη Λυών. Αυτοί που υποτίθεται πως ήρθαν ως αντικαταστάτες του, o Φαχίντ Μπεν Χαλφάλα και ο Μούσα Μααζού αποδείχτηκαν μια ποδοσφαιρική τραγωδία. Ο τελευταίος είπε μετά από έξι μήνες πως δεν δίνει δεκάρα και θέλει να επιστρέψει στη Ρωσία.
Ντροπιαστικοί αποκλεισμοί
Ακολούθησαν ντροπιαστικοί αποκλεισμοί στο Κύπελλο από ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών, μεταγραφές η μία χειρότερη από την άλλη και δεκάδες διαμαρτυρίες των οργανωμένων φιλάθλων Ultramarines.
Πριν από την έναρξη της περυσινής σεζόν η Μπορντό υποβιβάστηκε στη Λιγκ 2 από την DNCG, αλλά κέρδισε την υπόθεση στην έφεση, όπως ελπίζει να κάνει το ίδιο και φέτος.
Το 2018 ο νέος πρόεδρος Τζο ΝτεΓκρόσα υποσχέθηκε επενδύσεις εκατομμυρίων και επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ σε τρία χρόνια. Δεν έγινε τίποτα απ' τα δύο.
Ακολούθησε το επενδυτικό fund King Street. Η όποια αλλαγή περιορίστηκε στην απομάκρυνση του ΝτεΓκρόσα.
Στα τέλη της σεζόν 2019/20 τα χρέη εκτοξεύτηκαν στα 30 εκατ. ευρώ.
Οταν εγκατέλειπε τα γραφεία της DNCG τις προηγούμενες ημέρες ο νέος πρόεδρος Ζεράρ Λόπες έμοιαζε σαν να είχε στους ώμους του όλο το βάρος του κόσμου…
Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
