Εννοιες όπως η «μεσαία τάξη» συχνά περιγράφουν τα πάντα και τίποτα συγκεκριμένο. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αυτοπροσδιορίζονται ως «μεσαία τάξη» περισσότεροι από όσους πράγματι ανήκουν σε αυτή. Ούτε το ότι η συγκεκριμένη έννοια εργαλειοποιήθηκε πολιτικά με τον γνωστό τρόπο πριν από το 2019 από τη σημερινή κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, η συζήτηση για τη «μεσαία τάξη» στην Ελλάδα περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από τη μείωση φόρων. Ή, πολύ χειρότερα, ταυτίζεται με την ανοχή έναντι της (εισ)φοροδιαφυγής ή της παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων. Η προσέγγιση αυτή βρίσκεται πολύ μακριά από την πραγματικότητα αυτής της τεράστιας – και ανομοιογενούς – κοινωνικής κατηγορίας. Γεννάται επομένως το ερώτημα ποια θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική πολιτική για τη «μεσαία τάξη» ή, καλύτερα, τα μεσαία στρώματα από την οπτική της Αριστεράς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή