Εξετάζοντας την ακτινογραφία της νέας Κεντρικής Επιτροπής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι εξειδικευμένοι συριζολόγοι στέκονται σε τρία ευρήματα. Πρώτον, στη μείωση της απήχησης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στη βάση του κόμματος. Δεύτερον, στους πασοκογενείς που εξασφάλισαν μια θέση στην πρώτη δεκάδα του ανώτερου κομματικού οργάνου, επιβραβευόμενοι έτσι για τη βαθιά συριζοποίησή τους. Και τρίτον, στη νέα – νεότερη του αρχηγού – γενιά, η οποία καθιερώνεται ως υπολογίσιμος παίκτης στο ενδοσυριζαϊκό παιχνίδι των συσχετισμών δυνάμεων. Εντάξει, όσοι πραγματικά λατρεύουν να μισούν το κόμμα έχουν ρίξει τις ακτίνες Χ αλλού. Πού; Στα παράπονα για «κατευθυνόμενη ψηφοφορία», στις γκρίνιες για τις ποσοστώσεις που αλλοίωσαν τη βούληση των ψηφοφόρων και στις ανώνυμες καταγγελίες για φαινόμενα οικογενειοκρατίας. Είτε υιοθετήσει κανείς την πολιτικώς ορθή αποτίμηση των σταυρών στην κάλπη που είχαν δικαίωμα ψήφου μόνο τα παλιά μέλη είτε επιλέξει να εστιάσει στα συντροφικά μαχαιρώματα που η τελευταία προκάλεσε, πάντως, η διαπίστωση της τσιπρικής κυριαρχίας στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η μισή αλήθεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή