Η είδηση για τον θάνατό του, στις 9 του μήνα, πυροδότησε μια – αναμενόμενη – επιστροφή στις αναμνήσεις από τα ελληνικά 70s και 80s. Ιδανική μάλιστα για τις ιστορίες με τις οποίες τρέφονται πλέον τα social media όταν ανακυκλώνουν τη νοσταλγία και τις θολές εικόνες αλλοτινών εποχών. Τα στοιχεία ήταν όλα εδώ: η ανερχόμενη τότε βιοτεχνία του σοφτ πορνό που λειτουργούσε σαν βαλβίδα εκτόνωσης από τη χουντική μαυρίλα, ο τριτορολίστας κομπάρσος που γινόταν «πρωταγωνιστής» ενός είδους και ενός ιδιώματος, το σινεμά των συνοικιών που έπαιρνε την εκδίκησή του από το «ποιοτικό». Ο Κώστας Γκουσγκούνης, που έγινε συνώνυμο του «ελαφροερωτικού» κινηματογράφου (μόνο μία ταινία του χαρακτηρίστηκε hard porn, ο «Ηδονοβλεψίας»), ήρθε για να εγκατασταθεί στην περιοχή του καλτ με τη φυσιογνωμία του, τις ατάκες (μια άτυπη τελετή μύησης που περνούσε από θείους σε ανιψιούς) και τις σποραδικές συμμετοχές στον νεότερο κινηματογράφο. Ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης θυμάται τον Γκουσγκούνη και την εποχή του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ