Λένε ότι ο πόλεμος της Ουκρανίας μας επιστρέφει στη δεκαετία του 1930. Η επιθετικότητα του Βλαντίμιρ Πούτιν σημαίνει ότι πρέπει να ξαναζήσουμε τις εποχές, όταν η Κοινωνία των Εθνών έμπαινε σε ατελείωτες ευρωπαϊκές κρίσεις για μειονότητες και δημοψηφίσματα και σύνορα και εισβολές; Είναι αλήθεια ότι τα κράτη σήμερα δεν ασχολούνται με τις κηρύξεις πολέμου. Ο Χίτλερ και ο Στάλιν έδειξαν στον Πούτιν πώς να τις αντικαταστήσει με διακηρύξεις-σκουπίδια που στάζουν ψέματα, υποκριτική θυματολογία και ψεύτικη ιστορία. Αλλά μερικά από αυτά τα παλιά αινίγματα επιζούν για να μας ταλαιπωρήσουν. Μία είναι η διαφορά – αν υπάρχει – μεταξύ «ανεξαρτησίας» και «εδαφικής ακεραιότητας».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή