Αν παρομοιάζαμε την οργανωμένη κοινωνία, από τα μέλη της ως τους ισχυρότερους θεσμούς της, με μια εύθραυστη σφαίρα, τότε μπορούμε να εικονογραφήσουμε κάθε έγκλημα που μένει ατιμώρητο ως ένα θραύσμα, ένα κομματάκι που φεύγει από τα υλικά που μας κρατούν ενωμένους. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει κοινωνικό συμβόλαιο χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς αυτή υπάρχει μόνο μια κοινωνία αβίωτη, διασπασμένη σε διάφορα αντίπαλα στρατόπεδα μικροσυμφερόντων, οριακά πρωτόγονη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή