Είναι περισσότερο από αυτονόητο και επείγον να ληφθούν όλες εκείνες οι διεθνείς πρωτοβουλίες για την άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής και της αποδόμησης του διεθνούς δικαίου. Η προφανής όψη για κάτι τέτοιο είναι η ανθρωπιστική.

Το έγκλημα πρέπει να σταματήσει και να ανασχεθούν οι επιπτώσεις του που δεν οριοθετούνται απλώς στην περιοχή του πολέμου. Η διεθνής κοινότητα – χθες κινήθηκε ο γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, μα θέλει πιο ζωηρό συντονισμό – θα πρέπει να αντιληφθεί πως κάθε μέρα που η Ρωσία συνεχίζει τον παραλογισμό της προστίθενται καταστροφές και δεινά για όλο τον πλανήτη.

Η τρέχουσα ανάφλεξη ή προέκταση του μετώπου στη Μολδαβία αποδεικνύει πως οι πόλεμοι είναι πάντα απρόβλεπτοι και πάντα οι κλιμακώσεις τους είναι παρούσες. Δεδομένης δε της αδιαλλαξίας του ρωσικού παράγοντα, ας μην ξεχνούμε πως οι νέοι πόλεμοι έχουν πυρηνικές παραμέτρους και κάτι τέτοιο θα ήταν εξόχως καταστροφικό.

Η Δύση οφείλει σε όλους τους τόνους να αποσαφηνίσει στον Βλαντίμιρ Πούτιν πως ο δρόμος του είναι εγκληματικός, μα και αδιέξοδος. Επίσης, πως είναι ζημιογόνος όχι μόνο για τον ουκρανικό λαό – που σήμερα είναι το θύμα – αλλά και για τον ρωσικό.

Οι αναταράξεις σε ενέργεια, οικονομία, γεωπολιτική υπάρχει κίνδυνος να γενικευθούν και η 24η Φεβρουαρίου που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία να αποτελέσει δραματική ημερομηνία για τον κόσμο. Εστω τώρα απαιτείται μια Διεθνής για την ειρήνη και τον τερματισμό του πολέμου.