Αιώνες επί αιώνων η Ουκρανία αποτελούσε ένα σκηνικό πολέμου. Από την εποχή των μογγολικών φυλών έως τους ναπολεόντειους πολέμους και την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα του Χίτλερ, οι σιτοβολώνες του Κιέβου άνθιζαν μέσα στις φλόγες και σε λουτρά αίματος. Η εισβολή που διέταξε ο Πούτιν θα μπορούσε να αποτελεί έναν ακόμη κρίκο σε μια αλυσίδα ολέθρου μέσα στον χρόνο, εάν δεν αποτελούσε όντως μια αλλαγή σελίδας στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι. Στην Ουκρανία, ακόμη και με την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου, η Μόσχα δεν επιδιώκει να δημιουργήσει μόνον ένα μαξιλάρι ασφαλείας, κρατώντας τους Δυτικούς μακριά από τα σύνορά της. Επιχειρεί να κλείσει τους λογαριασμούς που άνοιξαν το 1990 και να επανέλθει στο διεθνές στερέωμα ως υπερδύναμη. Με τους Ουκρανούς στην πρώτη ζώνη πυρός, το Κρεμλίνο στοχεύει να διαμορφώσει νέες ισορροπίες στον παγκόσμιο χάρτη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή