Βρικόλακες

Ως στοχευμένη εγκληματική ενέργεια περιγράφει η ιατροδικαστής του ΑΠΘ, Λήδα Κοβάτση, τη δολοφονική επίθεση κατά του Αλκη. Οι δράστες «γνώριζαν πού θα χτυπήσουν», λέει. Μιλάμε, δηλαδή, για μια παρέα πιτσιρικάδων που το βράδυ της Κυριακής, γύρω στα μεσάνυχτα – την ώρα που άλλοι συνομήλικοί τους διασκέδαζαν σε μπαρ, χαλάρωναν στο σπίτι, απολάμβανα ένα γεύμα με φίλους ή συγγενείς, κοιμόντουσαν, μελετούσαν, έκαναν έρωτα, εργάζονταν – συμφώνησαν στην ιδέα να βγουν στους δρόμους για να σκοτώσουν. Δεν τους ενδιέφερε ποιον. Τους ενδιέφερε μόνο να χύσουν αίμα. Στο διάβα τους έτυχε να βρεθεί ο Αλκης. Συνομήλικός τους κι αυτός. Ο Αλκης απλά περπατούσε στη γειτονιά της αγαπημένης του ομάδας. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Θα είναι ο Αλκης το τελευταίο θύμα των βρικολάκων των γηπέδων που παρασιτούν συστηματικά και ποικιλοτρόπως σε βάρος όλων των υπολοίπων; Αν όχι, όλοι εμείς, «οι υπόλοιποι», θα έχουμε αποτύχει. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά.