Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Δεν θα πω για το «σκάνδαλο Novartis», το ερευνά η τακτική Δικαιοσύνη. Ουδείς πάντως έχει καταδικαστεί έως τώρα για κάτι.
Δεν θα πω για τη «σκευωρία Novartis», θα αποφανθεί το Ειδικό Δικαστήριο όταν θα κρίνει την «εγκληματική οργάνωση» Παπαγγελόπουλου και συνεργών. Προς το παρόν είμαστε ακόμη στις απολογίες των κατηγορουμένων.
Θα πω όμως για το «φιάσκο Novartis». Είναι το μεγαλύτερο φιάσκο από καταβολής του ελληνικού κράτους - για να δανειστώ μια γνωστή διατύπωση...
Φιάσκο με τη βούλα της Δικαιοσύνης. Εστω και με καθυστέρηση.
Οι εννέα από τις δέκα υποθέσεις πολιτικών εναντίον των οποίων στράφηκαν οι εμπνευστές του σχεδίου αρχειοθετήθηκαν τελικά επειδή «δεν προέκυψε καμία απολύτως ένδειξη περί της τέλεσης οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης».
Στη δέκατη περίπτωση (Α. Λοβέρδος) η τακτική ανάκριση δεν έχει καν ξεκινήσει διότι η ανακρίτρια διαπίστωσε ότι το ενδεχόμενο αδίκημα έχει προ πολλού παραγραφεί.
Δύσκολα να ξεφύγει κι αυτή το αρχείο.
Σχεδόν πέντε χρόνια ερευνών δεν βρέθηκε τίποτα. Ενώ οι εισαγγελικοί λειτουργοί που αποφάσισαν την αρχειοθέτηση των τελευταίων υποθέσεων (πέντε εισαγγελείς συνολικά!) ήταν εντελώς απαξιωτικοί για τις περίφημες καταθέσεις των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων που έχουν απομείνει.
Εντάξει, δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις. Ολοι έχουμε καταλάβει τι συνέβη.
Είναι περίεργο όμως πώς δεν το κατάλαβε η «ερευνητική δημοσιογραφία». Πώς πίστεψε δηλαδή ιστορίες για πρωθυπουργούς που δωροδοκούνταν στο γραφείο τους με «τροχήλατες βαλίτσες» που περνούσαν από ένα γκαράζ που το Μέγαρο Μαξίμου δεν διαθέτει!
Προφανώς κάτι δεν είχαν ερευνήσει σωστά οι ερευνητές κι ευτυχώς που ερεύνησε η Δικαιοσύνη και τους μάζεψε για τα περαιτέρω.
Στη συνέχεια φυσικά θα ερευνηθεί αν ήταν συνένοχοι ή απλώς ηλίθιοι.
Προσωπικά δεν θέλω να είμαι χαιρέκακος. Οι αναγνώστες γνωρίζουν τι υποστήριξα από την αρχή αυτής της θλιβερής ιστορίας. Οι εξελίξεις το δικαίωσαν.
Αλλά δεν με ενδιαφέρει αν θα πάει φυλακή ο Παπαγγελόπουλος, ούτε κάποιος από τους συνεργούς του.
Το θεωρώ δευτερεύον. Το ουσιώδες είναι να καταστεί σαφές σε όσους πόνταραν σε μια μεθόδευση που αποδείχτηκε φιάσκο και σε όσες κυβερνήσεις θελήσουν ενδεχομένως κάποια στιγμή να τους μιμηθούν ότι η δημοκρατία έχει πάντα τον τελευταίο λόγο.
Και γι' αυτό ακριβώς η Δικαιοσύνη δεν χρησιμοποιείται ποτέ στη δημοκρατία για να διεκπεραιωθούν πολιτικές διαφορές ή πολιτικά σχέδια.
Δεν ξέρω αν οι ενδιαφερόμενοι πήραν κάποιο μάθημα από το ξεβράκωμα. Ακούω πάντως κάποιους να σκούζουν, ακόμη και να υπεραμύνονται της άθλιας μεθόδευσης. Λάθος τους.
Αλλά, μεταξύ μας, ελάχιστα ενδιαφέρει το σκούξιμο. Προέχει το φιάσκο.
