Τον είπαμε «γεράκι» των αγορών, «λύκο» της οικονομίας, εκπρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού και να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα δεν έχει αναλάβει υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Ο Κρίστιαν Λίντνερ είναι από τις περιπτώσεις των πολιτικών που η προσωπική τους φήμη ξεπερνά τα όσα έχουν κάνει και όσα πρόκειται να κάνουν. Αυτό πάντως που έκανε χθες στις πρώτες του δηλώσεις για το χαρτοφυλάκιο που αναλαμβάνει, σίγουρα δεν έχει προηγούμενο. Πώς το είπε αυτό, ότι «η Γερμανία πρέπει να γίνει τόσο φιλόδοξη μεταρρυθμιστικά όσο η Ελλάδα»; Δεν τρελάθηκε προφανώς. Είχε ακούσει όσα του «έσερναν» προκαταβολικά οικονομολόγοι όπως ο Στίγκλιτς που μιλούσε ότι θα φέρει μια αναχρονιστική «προκατακλυσμιαία δημοσιονομική ατζέντα». Οτι ως υπέρμαχος μιας άκαιρης λιτότητας θα αποτελούσε απειλή για την ευρωπαϊκή δημοκρατία και άλλα τινά. Και απάντησε σε όλους αυτούς με επίθεση φιλίας στο άλλοτε «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης. Χρησιμοποίησε το παράδειγμα της Ελλάδας για να δείξει ότι δεν είναι ακριβώς όπως τον παρουσιάζουν τις πρώτες του εβδομάδες στην κεντρική πολιτική σκηνή οι δημοσιογραφικοί τίτλοι. Οτι είναι ένας ρεαλιστής πολιτικός, χωρίς παρωπίδες. Οτι σε κάθε περίπτωση δεν διαβάζει τις καταστάσεις με τα γυαλιά Σόιμπλε. Με τις χθεσινές του δηλώσεις επιχείρησε να ανατρέψει πολλά από τα στερεότυπα που τον συνοδεύουν. Χωρίς όμως να αλλάξει τον πυρήνα των απόψεών του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή