Τα όσα ζήσαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) έμοιαζαν περισσότερο με παραμύθι παρά με πραγματικότητα! Τα στοιχήματα για την πτώχευση της χώρας έπαιρναν και έδιναν, αλλά προς απογοήτευση πολλών δεν διαβήκαμε τον Ρουβίκωνα της χρεοκοπίας τότε. Παραλήφθηκε ένα κρατικό ταμείο μόνο με 1,6 δισ. ευρώ στις αρχές του Φεβρουαρίου, ενώ οι υποχρεώσεις του μήνα ανέρχονταν σε περίπου 5 δισ. ευρώ. Λίγες ημέρες πριν από τη μισθοδοσία του Φεβρουαρίου, το ταμειακό κενό ανερχόταν περίπου στο μισό δισ. ευρώ. Ετσι άρχισε ο γολγοθάς της εύρεσης χρήματων για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας της χρονιάς εκείνης. Και δεν ήταν μόνο οι υποχρεώσεις σε μισθούς, συντάξεις και οτιδήποτε σχετικό. Η λαιμητόμος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καλοακονισμένη, περίμενε την κακή ώρα της μη αποπληρωμής των παλαιότερων δανείων μας. Το ΓΛΚ είναι ένα μοναχικό νησάκι στο μέσο του ωκεανού μιας κυβέρνησης. Δεν γνωρίζει είτε από συντηρητικές είτε από ριζοσπαστικές τάσεις στην οικονομία. Δουλειά του είναι να μην εκτροχιάσει τον κρατικό προϋπολογισμό και πληρώνει τις υποχρεώσεις του στον χρόνο που πρέπει, έτσι ώστε να λειτουργήσει ομαλά η αγορά και να κρατηθεί η παραγωγή στα πόδια της. Οσοι γνώριζαν τι σημαίνει ο δαίδαλος της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος σε καθεστώς στενότητας ρευστότητας σιωπούσαν, είτε κάθονταν στη δεξιά πτέρυγα του κοινοβουλίου είτε στην αριστερή. Οσοι δεν το γνώριζαν έπαιζαν συχνά τον ρόλο του Καραγκιόζη. Κατ’ επανάληψη γράφαμε και λέγαμε στον κεντρικό διαπραγματευτή της χώρας, τον Γιάνη Βαρουφάκη, το ακόλουθο χωρίς μισόλογα: «Ως τα τέλη του Απριλίου αντέχει το κρατικό ταμείο, οπότε κλείσε τη διαπραγμάτευση έγκαιρα», κάτι που δεν έγινε. Τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη την προβλέψαμε στον χρόνο που έπρεπε, οπότε ετοιμαστήκαμε για το δεύτερο τσουνάμι έλλειψης χρημάτων από τον Μάιο και μετά ως τη λήξη της διαπραγμάτευσης. Και δεν έφταναν όλα αυτά. Με τα capital controls δόθηκε το τελικό χτύπημα καθώς το ΓΛΚ ανέλαβε και τη διαχείριση της κρίσης εκείνης της δύσκολης περιόδου. Εγιναν λάθη τακτικής από την πλευρά του Γιάνη, ο οποίος, εκτός των άλλων, δεν έλαβε σοβαρά υπόψη τους περιορισμούς που αντιμετώπιζε το κρατικό ταμείο. Το οποιοδήποτε ατύχημα με θέμα την πτώχευση της χώρας ήταν πάντοτε μπροστά μας. Ο κόσμος δεν μπορούσε να δει τότε τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και δεν έπρεπε να τη ζήσει, για να είναι όσο το δυνατόν ήρεμος και να μπορεί να εργαστεί χωρίς περιττές έγνοιες. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε πλην των τόσων εξωτερικών προκλήσεων και εσωτερικά μέτωπα. Διοικητικά συμβούλια οργανισμών και Ταμείων με αρκετά χρήματα δεν δάνειζαν για λίγες ημέρες το κράτος. Ακόμη, λύσεις που όφειλαν να δοθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος στον χρόνο που έπρεπε δόθηκαν με καθυστέρηση, προκαλώντας πολλά ερωτηματικά. Επίσης, δήμαρχοι που νόμιζαν ότι τα χρήματα των δήμων είναι το δικό τους πορτοφόλι αγνόησαν νόμους του κράτους κάνοντας το δικό τους πραξικόπημα στις 21 Απριλίου του 2015. Τέλος, εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής που άδειαζαν το κρατικό ταμείο σε λίγες ώρες έδειχναν ενίοτε τα δόντια τους…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ