Εάν δεν υπάρχει ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει νατοϊσμός, ούτε αντινατοϊσμός. Η συμφωνία του Ειρηνικού έχει επικυρώσει τη κρίση τόσο στην οπαδική όσο και την αντιπολιτευτική σχέση με το βορειοατλαντικό σύμφωνο. Η εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας αποκαλύπτει την πιο ζωτική πλευρά της συμμαχικής και αμυντικής οντότητας. Την αντινομία. Ή μάλλον τα αντινομικά πλέγματα πάνω στα οποία στηρίζονται οι ενδοσυμμαχικές σχέσεις και οι σχέσεις αντιπαλότητας. Χώρες που πλειοδοτούν σε νατοϊσμό  είναι  χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που θέλουν ένα στέγαστρο απέναντι στη Ρωσία. Από την ενεργειακή στήριξη της οποίας εξαρτώνται οι μεγάλες βιομηχανικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», δεν προκύπτει πλέον (είναι πολύ πιο σύνθετες και εσωτερικά ασυνεπείς οι διαζεύξεις και οι συμπλέξεις),  γιατί έχουν γίνει τεράστιες παραγωγικές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές μετατοπίσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή