Η τουρκική πολεμική βιομηχανία έχει κάνει αναμφίβολα άλματα τα τελευταία χρόνια, ειδικά στους τομείς του στρατού ξηράς, των κατευθυνόμενων πυραύλων, των πλοίων και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Απέχει όμως πολύ από την κατασκευή ενός μαχητικού αεροσκάφους τέταρτης ή πέμπτης γενιάς, που θα μπορέσει να αντικαταστήσει σταδιακά τη «γερασμένη» αεροπορία της και να την καταστήσει ανεξάρτητη από τους μέχρι σήμερα προμηθευτές της, κυρίως τις ΗΠΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή