H Ελλάδα γερνάει – στο επίπεδο όχι μόνο του πληθυσμού, αλλά και του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών, που δείχνει μερικές φορές να μην μπορεί να παρακολουθήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις και να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ψηφιακού εκσυγχρονισμού της χώρας. Η πανδημία έφερε με εκρηκτικό τρόπο στην επιφάνεια αυτή την τεχνολογική υστέρηση και ανέδειξε τον επείγοντα χαρακτήρα που έχει η ανανέωση του δυναμικού που εργάζεται σε νευραλγικούς τομείς της κρατικής μηχανής.

Είναι ευπρόσδεκτη έτσι η χθεσινή ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας για την πρόσληψη 11.700 μόνιμων εκπαιδευτικών, που θα κληθούν «να κάνουν πράξη το νέο, αναβαθμισμένο σχολείο». Τα τελευταία χρόνια, οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό καλύπτονταν με αναπληρωτές. Ηρθε η ώρα οι προσωρινές αυτές λύσεις να λάβουν μόνιμο χαρακτήρα.

Αναβάθμιση όμως δεν χρειάζεται μόνο η Παιδεία. Ούτε ασφαλώς μόνο η Υγεία, όπου ο ηρωισμός των νοσηλευτών τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν μπορεί να κρύψει τις ελλείψεις σε δομές και προσωπικό. Τη χρειάζονται και άλλοι τομείς, όπως για παράδειγμα ο Στρατός: οι νέες, υβριδικές συγκρούσεις απαιτούν νέο αίμα, νέα μυαλά, νέες δυνάμεις.

Η χώρα μας έχει κάνει τα δύο τελευταία χρόνια άλματα στην ψηφιοποίηση της καθημερινής ζωής, αποδεικνύοντας ότι η πολιτική βούληση μπορεί να νικήσει τη λογική της αδράνειας και της ακινησίας. Η πορεία αυτή πρέπει να συνεχιστεί και να γενικευτεί. Η πολυπόθητη επιστροφή στην κανονικότητα πρέπει να είναι δυναμική.