Εχουν ενταθεί οι φωνές στη Δύση πως φθάσαμε στο τέλος της κυριαρχίας των αγορών και του νεοφιλελευθερισμού. Και πως ο κόσμος επιστρέφει σε πολιτικές είδους σοσιαλδημοκρατίας με στιβαρό δημόσιο τομέα, περισσότερους φόρους και ισχυρές κρατικές γραφειοκρατίες. Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Αυτές οι εντυπώσεις, περί παλινόρθωσης δηλαδή της σοσιαλδημοκρατίας  προέκυψαν κυρίως λόγω της νίκης και κάποιων έκτοτε πολιτικών αποφάσεων του Δημοκρατικού Κόμματος και του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες διαδίδουν εσφαλμένα μηνύματα γισ επικείμενες εξελίξεις στον υπόλοιπο κόσμο. Ετσι είχε γίνει με την επιτυχία και του Μπιλ Κλίντον αλλά και του Τζορτζ Μπους Jr. στις αμερικανικές εκλογές. Και ο μεν πρώτος δεν πείραξε καθόλου τις καθαρά οικονομικές πολιτικές ελεύθερης αγοράς των προκατόχων του, ενώ ο δεύτερος μέσω του λεγόμενου «συμπονετικού συντηρητισμού» κατέληξε σε κάποιες προστατευτικές και παρεμβατικές πολιτικές που διόγκωσαν τα προβλήματα της οικονομίας, με κορύφωση βέβαια την καταλυτική κρίση των στεγαστικών δανείων. Οι οπαδοί του κρατισμού τότε πανηγύριζαν για «την επιστροφή του κράτους». Για να καταπιούν βέβαια γρήγορα τη γλώσσα τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ