Προσφέρει το χιόνι αντιπολιτευτικές ευκαιρίες; Η απάντηση είναι μονολεκτική: Φυσικά. Η εικόνα που το αποδεικνύει είναι εκείνη του Γιώργου Παπανδρέου το μακρινό 2008 να χαιρετά εγκλωβισμένους οδηγούς στην εθνική οδό ως υποψήφιος πρωθυπουργός. Πριν και μετά από αυτόν μπορεί να μη φόρεσαν πολλοί τις γαλότσες τους για να αναδείξουν πόσο απροετοίμαστος υπήρξε ο κρατικός μηχανισμός σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Ωστόσο, στα αντιπολιτευόμενα κομματικά επιτελεία τήρησαν και τηρούν ευλαβικά την παράδοση που τα θέλει να καταγγέλλουν σε ανεβασμένα ντεσιμπέλ την αναποτελεσματικότητα του πολιτικού τους αντιπάλου στην αντιμετώπιση μιας έντονης χιονόπτωσης  – ειδικά όταν πρόκειται για κάποια που πλήττει την πρωτεύουσα. Το 2002, π.χ., το κύμα έσκαγε στη χιονισμένη παραλία του Αλίμου αλλά οι νεοδημοκράτες κατηγορούσαν την κυβέρνηση Σημίτη, όπως οι συριζαίοι επικρίνουν τώρα τη δική τους. Εντάξει, ίσως όχι με την αριστερή υπερβολή του «κλείνετε την Εθνική με πέντε πόντους χιόνι» ή τις κορόνες για τη «διοικητική ανεπάρκεια» που συνδυάζεται με «ιδεολογική εμμονή». Με την ίδια όμως επιχειρηματολογία περί πλημμελούς προετοιμασίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή