Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Το έργο ενός σύγχρονου δημιουργού ακόμη και αν τον οδηγήσει γρήγορα ανάμεσα στα ονόματα του χρηματιστηρίου της σύγχρονης τέχνης δεν είναι βέβαιο ότι τον εξασφαλίζει οικονομικά. Η αιτία του προβλήματος είναι το λεγόμενο «flipping». Πρόκειται για την πρακτική του Real Estate σύμφωνα με την οποία γίνεται αγορά ενός περιουσιακού στοιχείου και το οποίο μεταπωλείται αμέσως για γρήγορο κέρδος.
Η πρακτική έχει γίνει επίσης προσφιλής στην αγορά τέχνης την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα με το artsy.com ο όρος «flipping» έχει γίνει μια βρώμικη λέξη. Τα έργα που πωλούνται στις δημοπρασίες προκαλούν ταχείες διακυμάνσεις, γι' αυτό και το flipping δεν είναι «υγιές για την αγορά». «Οι καλλιτέχνες συνεργάζονται με τους υπεύθυνους των γκαλερί, οι οποίοι πωλούν τα έργα τους σε ιδρύματα και συλλέκτες και τους αποδίδουν ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων, που αποτελεί το έσοδό τους. Αυτά τα ιδιωτικά χρηματιστήρια θεωρούνται πωλήσεις πρωτογενούς αγοράς.
Ο κόσμος της τέχνης αντιδρά λοιπόν με το flipping επειδή ο αγοραστής δεν κάνει τίποτα για να βοηθήσει στην αύξηση της αξίας, αλλά επωφελείται από τη συνεχή παραγωγή των δημιουργών, χωρίς να πιστώνεται τίποτε στους καλλιτέχνες. Αυτό συμβαίνει όταν ένας καλλιτέχνης είναι πολύ νέος για να μπει το έργο του σε δημοπρασία. Οπως συμβαίνει με έναν πίνακα της 35χρονης Κριστίνα Κουάρλς, ο οποίος δεν έχει καμία θέση σε έναν κατάλογο δημοπρασίας, ανάμεσα σε αντίστοιχα έργα ονομάτων όπως του Κέρι Τζέιμς Μάρσαλ ή του Γκέρχαρντ Ρίχτερ.
Κανείς δεν ενοχλείται αν το flipping συμβαίνει γύρω από το έργο ενός καθιερωμένου καλλιτέχνη όπως ο Τζεφ Κουνς ή ο Τακάσι Μουρακάμι. Ή κανείς δεν ανησυχεί για έργο καλλιτέχνη που δεν βρίσκεται στη ζωή, όπως ο Ζαν-Μισέλ Μπασκιά. Αλλά αν ένας καλλιτέχνης κερδίζει τώρα την προσοχή του κόσμου της τέχνης, το flipping μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των τιμών και τελικά να καταστρέψει μια καριέρα.
ΝΕΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. Οι τροχιές των σύγχρονων καλλιτεχνών, όπως οι Λούσιεν Σμιθ, Ανσελμ Ρέιλ, Κρίτσιαν Ρόζα απεικονίζουν τους κινδύνους της αναστροφής. Το έργο του Σμιθ άρχισε να εμφανίζεται σε μια δημοπρασία του 2013, όταν ήταν 20 ετών. Η βάση δεδομένων του Artnet για τις τιμές των έργων του δίνει 116 αποτελέσματα από τότε. Ο πρώτος πίνακας του Σμιθ που παρουσιάστηκε σε δημοπρασία, το «Hobbes, The Rain Man, and My Friend Barney / Under the Sycamore Tree» (2011), πωλήθηκε 389.000 δολάρια υπερβαίνοντας πάνω από το διπλάσιο της αρχικής τιμής εκτίμησης. Ομως τα τελευταία χρόνια τα έργα του Σμιθ περισσότερο «έχουν αγοραστεί» (και δεν πωλούνται) ή έχουν πέσει οι τιμές του και κυμαίνονται από 5.000 έως 20.000 δολάρια.
Αντίστοιχη πτώση βιώνει ο Ανσελμ Ρέιλ. Την περασμένη χρονιά ένα έργο του που βγήκε σε δημοπρασία πωλήθηκε 66 δολάρια, δηλαδή 30.000 δολάρια λιγότερα από ό, τι άγγιξε πριν από τέσσερα χρόνια. Η συνέπεια; Ο Ρέιλ δεν ήταν σε θέση να διατηρήσει το στούντιό του. Προσωρινά έπρεπε να αποσυρθεί από τη ζωγραφική.
