Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Το 2020 την ίδια εποχή στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας διεξήχθη η μεγάλη πρότυπη δίκη για τη συνταγματικότητα των περικοπών του 2012, που αφορούσε σχεδόν το σύνολο των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα. Σκοπός βεβαίως μιας πρότυπης δίκης είναι να καταλήξει σε μια κεντρική απόφαση, που να επιλύει αμετάκλητα τα θέματα για τα οποία διεξάγεται. Μετά πάροδο λίγων μηνών, σύντομα σχετικά, η Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου αποφάνθηκε για την αντισυνταγματικότητα των μνημονιακών αυτών περικοπών, κρίνοντας ότι πρέπει να επιστραφούν στους συνταξιούχους οι περικοπές που έγιναν για 11 μήνες, από τον Ιούνιο του 2015 έως τον Μάιο του 2016. Παρότι κατά την άποψή μου η σχετική απόφαση ΣτΕ έκρινε σε σχέση τόσο με τις περικοπές των κύριων όσο και των επικουρικών αλλά και των δώρων, δυστυχώς, η ερμηνεία που δόθηκε από το υπουργείο ήταν ότι η κρίση του δικαστηρίου τελικά περιορίστηκε μόνο στις κύριες συντάξεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι και πάλι οι συνταξιούχοι αναγκαστικά οδηγήθηκαν σε νέα δικαστική προσφυγή, προκειμένου να διεκδικήσουν αυτά, που επαναλαμβάνω κατά την άποψή μου, ήδη τους έχει αναγνωρίσει το ανώτατο δικαστήριο. Μια μεγάλη δίκη λοιπόν όχι τόσο μεγάλης αξίας και σημασίας όσο η προηγούμενη, διεξάγεται στο ανώτατο δικαστήριο πάλι στις 15 Ιανουαρίου του 2021, ένα χρόνο σχεδόν μετά την πρώτη.
Εκείνο το οποίο αναμένεται να κριθεί, αν το δικαστήριο προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας του θέματος, είναι το αν, όπως σχεδόν από όλους υποστηρίζεται, θα πρέπει στους συνταξιούχους να αποδοθούν οι περικοπές των νόμων του 2012 που έγιναν και στις επικουρικές συντάξεις αλλά και στα δώρα. Η δίκη αυτή εκ των πραγμάτων αφορά προεχόντως τους χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι μετά την πρώτη δικαίωση και την ερμηνεία που δόθηκε σ΄ αυτήν, δεν έλαβαν κανένα ποσό επιστροφής περικοπών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το όλο θέμα έχει δημοσιονομική διάσταση και σημασία. Η οικονομική κατάσταση της χώρας, ιδίως και λόγω της πανδημίας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια διόγκωσης των συνταξιοδοτικών δαπανών. Ομως σε κάθε περίπτωση σε ένα ευνομούμενο κράτος οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει να γίνονται σεβαστές. Από εκεί και πέρα ο τρόπος, η διαδικασία και η χρονική διάρκεια της συμμόρφωσης της Πολιτείας σ΄ αυτές, είναι θέμα το οποίο κατά περίπτωση και υπό τις ειδικές συνθήκες που υπάρχουν, θα πρέπει να εξετάζεται.
Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον για το συγκεκριμένο θέμα θα υπάρξει οριστική επίλυση για το σύνολο των συνταξιούχων, ανεξαρτήτως αν έχουν ή δεν έχουν προσφύγει στα δικαστήρια, ώστε να μην αντιμετωπίσουμε πάλι το πρωτοφανές φαινόμενο των μαζικών προσφυγών και διεκδικήσεων, φαινόμενο που σε καμία άλλη χώρα δεν συναντά κάποιος.
* Ο Δημήτρης Μπούρλος είναι δικηγόρος
