Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Είχε δώσει δείγματα γραφής απέναντι στον Ολυμπιακό στο δεύτερο ημίχρονο του ντέρμπι στο Γ. Καραϊσκάκης. Εκεί είδαμε για πρώτη φορά τον φετινό Παναθηναϊκό να παίζει... κανονικό ποδόσφαιρο. Με ωραίες συνεργασίες, με ψυχραιμία, με κάποιους λίγους αυτοματισμούς, με δημιουργία ευκαιριών. Δεν ήταν φωτοβολίδα. Αποδείχτηκε οκτώ ημέρες αργότερα, στο Ολυμπιακό Στάδιο απέναντι στον Παναιτωλικό. Αυτό το 2-1 που έδειξε ο φωτεινός πίνακας με το τελευταίο σφύριγμα του Διαμαντόπουλου δεν λέει όλη την αλήθεια του ματς.
Οι Πράσινοι βρήκαν τον δρόμο προς τα δίχτυα πέντε φορές, αλλά τις τρεις εξ αυτών υπήρξε παράβαση. Οφσάιντ ο Αϊτόρ, χέρι ο Βιγιαφάνιες, οφσάιντ ο Μακέντα. Τρεις παραβάσεις που του στέρησαν την ευκαιρία να επικρατήσει με ένα ευρύ σκορ απέναντι σε έναν Παναιτωλικό που δεν έδειξε τίποτα αξιόλογο. Κι αν δεν ήταν το πέναλτι του Σάντσες στο 94', το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Μεντόσα, οι Αγρινιώτες δεν θα είχαν καταφέρει να βρουν τον δρόμο προς την εστία. Το πιο σημαντικό για τον Λάσλο Μπόλονι ακόμα και από τη νίκη της ομάδας του; Οτι οι παίκτες του για τουλάχιστον 55-60 λεπτά είχαν κέφι, έκαναν αυτά που δουλεύουν όλο αυτό το διάστημα και στη συνέχεια αρκέστηκαν στη διαχείριση του υπέρ τους σκορ που είχε διαμορφωθεί από το πρώτο ημίχρονο με το γκολ του Μακέντα (19') και το αυτογκόλ του Λιάβα (43').
Τα θετικά στοιχεία
Υπήρξαν στοιχεία που είδαμε να ξεδιπλώνονται στο Ολυμπιακό Στάδιο από τους Πράσινους που για πρώτη φορά τα έβγαλαν στο γήπεδο. Και αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας πως ετούτη η αγωνιστική ανάταση θα συνεχιστεί. Τι είδαμε;
1. Παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο. Οποτε ο Παναθηναϊκός έβρισκε χώρους έπαιζε πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά. Ανέβαζε τους ακραίους του αμυντικούς, οι χαφ του λειτουργούσαν με γρήγορη σκέψη και εκτέλεση, οι παίκτες έκαναν κίνηση στον χώρο για να πάρουν την μπάλα. Στο ανοιχτό γήπεδο ήρθε το δεύτερο γκολ με τον Καρλίτος να δίνει στον Ζαγαρίτη και από το γύρισμα του τελευταίου να προέρχεται το αυτογκόλ του Λιάβα.
2. Αποτελεσματικό πρεσάρισμα. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τις γραμμές του πολύ ψηλά στο γήπεδο. Υπήρξαν στιγμές που η αμυντική τετράδα ήταν στη σέντρα, όλη η ομάδα ήταν ψηλά, με αποτέλεσμα να... μικραίνει το γήπεδο για τον αντίπαλο και να παίρνουν οι γηπεδούχοι την μπάλα στην κατοχή τους. Σαφώς και με μια καλύτερη ομάδα δεν θα μπορεί να κάνει το ίδιο, αλλά ο Μπόλονι δουλεύει πολύ στο πρεσάρισμα και χθες δικαιώθηκε.
3. Πρωταγωνιστές οι ακραίοι αμυντικοί. Και τα δύο γκολ προήλθαν από προσπάθειες των δύο ακραίων μπακ. Στο πρώτο ήταν το ανέβασμα του Σάντσες και το γύρισμα του Αργεντινού για το 1-0 του Μακέντα, στο δεύτερο εκείνο του Ζαγαρίτη για το 2-0. Σε όλο το παιχνίδι Ζαγαρίτης και Σάντσες έπαιζαν ψηλά, έπαιρναν όλο το γήπεδο και δημιουργούσαν πολλά ρήγματα. Κάτι που επίσης θέλει ο Μπόλονι.
4. Ανάπτυξη με πολλές πάσες. Ο Παναθηναϊκός γύριζε με υπομονή την μπάλα μέχρι να φτάσει στο κατάλληλο σημείο ο αντίπαλος για να του κάνει τη ζημιά. Και έφερνε στον άξονα τους δύο ακραίους του χαφ ώστε να είναι εκείνοι που θα δημιουργήσουν τον έξτρα παίκτη που θα πάρει την μπάλα και με την πάσα του θα διασπάσει την άμυνα. Ο Βιγιαφάνιες το έκανε στο γκολ του Αϊτόρ που ακυρώθηκε στο πρώτο ημίχρονο, ο Αϊτόρ στη φάση του πρώτου γκολ ήρθε στον άξονα και άπλωσε εκείνος το παιχνίδι στο πλάι.
Και ποιο ήταν το σημείο αναφοράς της επιθετικής μεταμόρφωσης του Παναθηναϊκού: ο Λούκας Βιγιαφάνιες. Και εκείνος έδειξε τι μπορεί να κάνει με την παρουσία του στο Καραϊσκάκης, αλλά χθες ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου από τη μέση και μπροστά. Ολες του οι επαφές με την μπάλα δημιουργούσαν κινδύνους, ο τρόπος που παίζει με το κεφάλι ψηλά τον κάνει να βλέπει την... τρύπα της βελόνας. Ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη τον Βιγιαφάνιες, αλλά ο Μπόλονι έχει ένα ακόμα θέμα να λύσει μαζί του. Την τακτική του προσήλωση. Πολλές φορές ο Αργεντινός έπαιζε άναρχα, έτρεχε παντού, έφευγε από τη θέση του (αριστερό χαφ) και βρισκόταν συνεχώς στον άξονα. Με αποτέλεσμα να αναγκάζεται ο Μακέντα να πηγαίνει στα αριστερά για να μαρκάρει και να υπάρχει ανισορροπία. Προφανώς και ο Βιγιαφάνιες είναι παίκτης που του αρέσει να παίζει περισσότερο στον άξονα (είναι και πιο αποτελεσματικός εκεί), αλλά σε ένα πιο δύσκολο παιχνίδι θα δημιουργηθεί πρόβλημα αν δεν ακολουθήσει τις τακτικές εντολές του προπονητή του.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Μπόλονι): Διούδης, Σάντσες, Σένκεφελντ, Πούγγουρας, Ζαγαρίτης, Μαουρίσιο (83' Σερπέζης), Αλεξανδρόπουλος, Αϊτόρ (78' Mολό), Βιγιαφάνιες (83' Μπουζούκης), Καρλίτος (67' Αγιούμπ), Μακέντα (78' Καμπετσής).
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ (Δέλλας): Κνετ, Τζανακάκης (80' Μεντίνα), Κωνσταντόπουλος, Λιάβας, Ντάλσιο, Ντίας, Τσιγγάρας, Γιάκολις (60' Ντουάρτε), Μάζουρεκ (60' Ταχάρ), Αριγίμπι (70' Μεντόσα), Αζάντι (46' Bέργος).
