Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό. Χωρίς να είναι οι μεγαλύτεροι που έχουν περάσει από την ποπ μουσική, χωρίς να είναι τοπ στις πωλήσεις, χωρίς να δημιουργούν «θέματα». Οπως συμβαίνει με τον Σίβερτ Χόιεμ, πρώην frontman των Madrugada, ο οποίος, είτε μαζί με το γκρουπ είτε στη συνέχεια στη σόλο πορεία του, τείνει να πολιτικογραφηθεί έλληνας πολίτης.
Προσφάτως, ο νορβηγός τροβαδούρος παρουσίασε το καινούργιο τραγούδι του «Run Away», το πρώτο single από το EP «Roses of Neurosis» που θα κυκλοφορήσει στις 12 Φεβρουαρίου 2021. Πέντε τραγούδια - είχαμε την ευκαιρία να τα ακούσουμε - που ακολουθούν τον αυτόνομο δρόμο του νορβηγού τραγουδοποιού - τραγουδιστή. Μελαγχολικά αλλά και εκλεπτυσμένα, διακρίνονται για τη στιβαρότητά τους, τη λυρικότητά τους, αλλά και τη δημιουργικότητά τους. Οσον αφορά το πρώτο σινγκλ, το «Run Away», είναι κομμένο και ραμμένο για τη περίοδο της πανδημίας που ζούμε. Παρότι το κομμάτι αυτό δεν έχει γραφτεί στο συγκεκριμένο διάστημα.
Οπως εξηγεί ο Σίβερτ Χόιεμ στη συνέντευξή μας: «Παρότι αυτό το τραγούδι γράφτηκε πριν από λίγα χρόνια και δεν έχει καμία σχέση με το lockdown εξαιτίας της πανδημίας, αισθάνομαι ότι περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο ένα συναίσθημα που βίωσα το τελευταίο διάστημα». Στο σινγκλ υπάρχει μια τάση φυγής (προκύπτει από τον τίτλο άλλωστε) όπου τον πρώτο λόγο έχουν τα ντραμς και οι κιθάρες. Σε αυτά φυσικά οφείλουμε να προσθέσουμε τη χαρακτηριστική φωνή του δημιουργού καθώς και το πιάνο. Ετσι λοιπόν, έναν χρόνο μετά την τεράστια διεθνή περιοδεία του με τους Madrugada - από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα της νορβηγικής μουσικής σκηνής - και τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία σόλο κυκλοφορία του, ο Σίβερτ Χόιεμ επιστρέφει μέσα στο 2021, βαδίζοντας στα χνάρια των προγενέστερων επιτυχιών του, όπως τα «Prisoner Of The Road», «Sleepwalking Man», «Moon Landing», «Into The Sea» μαζί με τον κλασικό «ύμνο» των Madrugada - το «Majesty».
Αυτή την περίοδο δεν θα μπορούσε μια συζήτηση να μην αρχίσει με το κυρίαρχο θέμα του κορωνοϊού και της καραντίνας. Ούτε φυσικά ο Σίβερτ Χόιεμ μπόρεσε να εξαιρεθεί από το lockdown και φυσικά τις συνέπειές του. «Είμαι και εγώ σε καραντίνα, όπως και η οικογένειά μου και αυτό που με απασχολεί εκτός της υγείας είναι ποιο θα είναι το μέλλον μας, όχι μόνο ως πολιτών αλλά και ως μουσικών, καλλιτεχνών. Δεν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας, υπάρχει οικονομικό ζήτημα, πολλοί άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας αγωνίζονται καθημερινά, για να μπορέσουν να επιβιώσουν».
Το μέλλον, τόσο το δικό του όσο και της μουσικής βιομηχανίας, μπορεί να μην το γνωρίζει, αλλά αυτό που γνωρίζει καλά είναι τα πρότυπά του. «Δεν είμαι αυτό που θα ονομάζαμε ροκ καλλιτέχνης. Μπορεί να μου αρέσουν τα μπλουζ, μπορεί να ακούω τους Rolling Stones, αλλά αντιμετωπίζω τη μουσική με έναν διαφορετικό τρόπο. Θέλω να την "προχωρήσω", θέλω να μιλήσω για περισσότερο εσωτερικά θέματα, όχι μόνο με τις συνθέσεις μου, αλλά και με τους στίχους μου. Ο Μπομπ Ντίλαν είναι ένας δημιουργός που σαφώς με έχει επηρεάσει και μπορώ να πω ότι νιώθω μουσική "συγγένεια" μαζί του». Ο νορβηγός καλλιτέχνης δεν αρνήθηκε ότι τα τελευταία χρόνια ήρθε ακόμη πιο κοντά στην κλασική μουσική - Μάλερ - ενώ δεν λέει όχι και στην κινηματογραφική μουσική. «Από τα πλέον αγαπημένα μου soundtrack είναι τα "Blade Runner" και "Twin Peaks"».
ΑΓΩΝΙΕΣ. Παράλογο θα ήταν πάντως να μην του άρεσαν τα δύο παραπάνω σάουντρακ. Κατά κάποιον τρόπο όλες οι σόλο εργασίες του έχουν μουσικά κινηματογραφικά πλάνα. Ο Σίβερτ Χόιεμ όλα αυτά τα χρόνια διαχειρίζεται τις συνθέσεις σαν ένα μονοπλάνο που τις φωτίζει με τη φωνή του. Oπως τις φωτίζει και το EP «Roses of Neurosis». Μια ψυχαναλυτική εργασία, στον βαθμό που, όπως σημειώνει ο ίδιος, «μπορεί να πρόκειται για διαφορετικά τραγούδια που έχουν γραφεί σε διαφορετικές στιγμές, αλλά έχουν ένα κοινό όραμα. Την αγωνία ή την προσπάθεια ενός ενήλικου 45άρη που προσπαθεί να μη χάσει τη νεότητά του. Τη ρομαντικότητά του. Ουσιαστικά περιγράφω τη ζωή ενός ενηλίκου».
Στα 28 χρόνια που ασχολείται με τη μουσική ο Σίβερτ Χόιεμ ακόμη δεν έχει αποκωδικοποιήσει την αποδοχή που είχαν τόσο οι Madrugada όσο και ο ίδιος στη σόλο διαδρομή του. «Ξέρω πάντως ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ανακαλύπτουν τις μουσικές μας και αυτό δεν μπορεί παρά να με κάνει υπερήφανο. Ισως επειδή τόσο με το συγκρότημα όσο και στη συνέχεια η μουσική αντιμετωπίστηκε από όλους μας πάρα πολύ σοβαρά. Και αυτό που υπόσχομαι είναι ότι θα συνεχίσω να το κάνω».
Δεν έχει πάντως να αποδείξει πολλά. Εχει χαράξει τη διαδρομή του, μένει πιστός στη μουσική του και τα τραγούδια του, δεν κάνει άλματα, δεν κοιτάει την (κατ' ανάγκην) εμπορική επιτυχία. Το ίδιο επαγγελματίας θα είναι είτε παίξει σε κάποια παμπ της πατρίδας του μπροστά σε 50 άτομα, είτε γεμίσει (για παράδειγμα) το Ηρώδειο (δύο sold out βραδιές) το 2016. Δύο βραδιές που δεν έχει ξεχάσει, όπως δεν έχει ξεχάσει και τη σχέση του με τους έλληνες φίλους του. (H συναυλία του κυκλοφορεί σε βινύλιο, CD και DVD με τίτλο «Live At Acropolis - Herod Atticus Odeon».)
«Ηταν μεγάλη τιμή και χαρά που εμφανίστηκα στο Αρχαίο Ρωμαϊκό Ωδείο. Χρόνια πριν σκεπτόμουν τι ωραία που θα ήταν να παίξω κάποτε σε αυτό και να που έγινε. Το ελληνικό κοινό είναι το καλύτερο. Ο ενθουσιασμός με τον οποίο πάντα υποδέχεστε τις καινούργιες μου συνθέσεις και το γεγονός ότι με στηρίξατε έμπρακτα και μετά τη διάλυση των Madrugada με κάνει να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη απέναντί σας. Εύχομαι το 2021 να είναι όλα καλά και να επιστρέψω στην πατρίδα σας».
