Εχουν περάσει κιόλας επτά μήνες (παρά μία ημέρα) από το απόγευμα που τα κανάλια «διέκοψαν την κανονική ροή του προγράμματός τους για να μεταδώσουν μια έκτακτη είδηση»: Τον εντοπισμό του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος του νέου κορωνοϊού στην Ελλάδα. Από τις 26 Φεβρουαρίου, μια πανδημία «γονάτισε» συστήματα υγείας απείρως πιο προηγμένα από το ΕΣΥ, έχει επιβάλει βιαίως τους ρυθμούς της στη χώρα. Από τις 26 Φεβρουαρίου και κάθε απόγευμα στις 6.00 μετράμε κρούσματα, συρροές, διασωληνώσεις, αναρρώσεις και θανάτους. Μέχρι χθες, αυτοί που έχασαν τη μάχη με τον «αόρατο εχθρό» – όπως πρώτος αποκάλεσε τον Covid-19 ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν – ανέρχονταν σε 366. Τριακόσιοι εξήντα έξι παππούδες, γιαγιάδες, μανάδες, πατεράδες, αδελφοί, αδελφές κάποιου/κάποιας… Αν για ένα λεπτό αναλογιστούμε όλοι τη σημασία της κάθε μίας απώλειας, ίσως οι αρνητές της μάσκας γίνουν λιγότεροι, ίσως οι συνωμοσιολόγοι σωπάσουν, ίσως οι τόσο αναγκαίες επιπλέον ΜΕΘ παραδοθούν μια ώρα αρχύτερα, ίσως ακόμη οι αριθμοί σταματήσουν να είναι τόσο κυνικοί.

Αγγελος Σκορδάς

Σχόλια
Γράψτε το σχόλιό σας
50 /50
2000 /2000
Όροι Χρήσης. Το site προστατεύεται από reCAPTCHA, ισχύουν Πολιτική Απορρήτου & Όροι Χρήσης της Google.
Vidcast: Στα Σχοινιά