Διαβάζοντας την «Ερωτική αγωγή» του Μάνου Κοντολέων, ήδη από την αρχή  αντιλαμβάνεται κανείς πως ο συγγραφέας έχει στήσει ένα θεατρικό σκηνικό, ένα tableaux vivant με πολύ σαφείς σκηνοθετικές οδηγίες για αυτήν την τρεμουλιαστή κι αχάιδευτη σάρκα όλων μας, αυτό το σφαγιασθέν ζώο που είμαστε όλοι εμείς και η σάρκα μας στο πέρασμα του χρόνου. Οι ήρωές του είναι σχεδιασμένοι με υποδεκάμετρο, ώστε να μεταφράζεται το όλον σε σκηνική εικόνα και ο ίδιος ο συγγραφέας στο βιβλίο αυτό, ένας προνομιακός συνομιλητής με τον αναγνώστη, ένας έτερος εαυτός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ