Εις πείσμα της σοβαρότητος που έχει το θέμα και παρά την καθημερινήν εξακρίβωσιν ότι και αυτοί οι ίδιοι οι βουλευταί δεν αισθάνωνται κανένα ενδιαφέρον – απόδειξις ότι και το ζήτημα της απαρτίας δυσχεραίνεται κάποτε – η συζήτησις δια το Σύνταγμα συνεχίζεται εις την Βουλήν. Ο κ. Τσαλδάρης έχει μάλιστα την διάθεσιν να δώση όσο το δυνατόν γοργώτερον ρυθμόν, ως να είνε το Σύνταγμα – του οποίου οι διατάξεις θα διέπουν εν τούτοις την δημόσιον ζωήν της χώρας επί χρόνου μακρόν – ένα κοινότατον καταστατικόν κοινοτάτου συλλόγου. Το πράγμα καταντά εξοργιστικόν. Οταν σκέπτεται μάλιστα κανείς πως έγινε το Σύνταγμα του Ενδεκα, πόσος χρόνος κατηναλώθη τότε και από ποίαν επεξεργασίαν συζητήσεων επέρασαν όλα δια να πάρουν την τελικήν των μορφήν.